Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ - ποίημα
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ
Το κατάλαβα! Ήδη είπαμε πολλά
Και τα πολλά λόγια είναι φτώχια
Χώρια που ο ένας λόγος, φέρνει τον άλλο
Και η πολλή συζήτηση, πλησιάζει τους ανθρώπους
Κι όταν οι άνθρωποι πλησιάζουν
Ο ένας μυρίζει τον άλλο
Κι αν οι μυρωδιές ταιριάξουν
Τότε ταιριάζουν κι άλλα πράγματα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Μια καλημέρα, άντε και μια καληνύχτα
Αν και άμα ταιριάξουν αυτά
Άντε να σταματήσεις την κουβέντα
Το κατάλαβα! Και είμαι σίγουρος
Ότι το καταλαβαίνεις κι εσύ
Αυτό που λέει ο λαός, φύλαγε τα ρούχα σου
Είναι μεγάλη κουβέντα
Αλλά πώς να φυλάξεις τα ρούχα σου;
Θα τα κρύψω στο μπαούλο, θα μου πεις
Αλλά τότε θα κυκλοφορείς γυμνή
Και η γύμνια, είναι πρόκληση
Και τότε είναι που χρειάζεται συζήτηση
Γιατί άμα ταιριάξουν δυο γυμνοί άνθρωποι
Ξεχνάνε και το προπατορικό αμάρτημα
Και δαγκώνουν το μήλο με μανία
Ρε, μήπως είπαμε πολλά
Είδες που οδηγεί μια καλημέρα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Για να προλάβουμε το καλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
Το κατάλαβα! Ήδη είπαμε πολλά
Και τα πολλά λόγια είναι φτώχια
Χώρια που ο ένας λόγος, φέρνει τον άλλο
Και η πολλή συζήτηση, πλησιάζει τους ανθρώπους
Κι όταν οι άνθρωποι πλησιάζουν
Ο ένας μυρίζει τον άλλο
Κι αν οι μυρωδιές ταιριάξουν
Τότε ταιριάζουν κι άλλα πράγματα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Μια καλημέρα, άντε και μια καληνύχτα
Αν και άμα ταιριάξουν αυτά
Άντε να σταματήσεις την κουβέντα
Το κατάλαβα! Και είμαι σίγουρος
Ότι το καταλαβαίνεις κι εσύ
Αυτό που λέει ο λαός, φύλαγε τα ρούχα σου
Είναι μεγάλη κουβέντα
Αλλά πώς να φυλάξεις τα ρούχα σου;
Θα τα κρύψω στο μπαούλο, θα μου πεις
Αλλά τότε θα κυκλοφορείς γυμνή
Και η γύμνια, είναι πρόκληση
Και τότε είναι που χρειάζεται συζήτηση
Γιατί άμα ταιριάξουν δυο γυμνοί άνθρωποι
Ξεχνάνε και το προπατορικό αμάρτημα
Και δαγκώνουν το μήλο με μανία
Ρε, μήπως είπαμε πολλά
Είδες που οδηγεί μια καλημέρα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Για να προλάβουμε το καλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
ΣΑΓΑΠΩ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ - ποίημα
ΣΑΓΑΠΩ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ
Σαγαπώ, μου είπες
Και βρέθηκα στα ουράνια
Αλλά ήρθε η πραγματικότητα και μου είπε
Πρόσεξε! Θα πέσεις
Και τσατίστηκα με την πραγματικότητα
Φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν
Και λέει λόγια που πονάνε
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα
Σαγαπώ μου είπες
Κι αυτό με φτάνει, με κάνει να πετάω
Κι ας την πραγματικότητα να κουρεύεται
Αυτή δεν θα ζήσει ποτέ το όνειρο
Ένα όνειρο που όλοι το χρειαζόμαστε
Ένα όνειρο που όλα είναι ωραία
Ένα όνειρο για το οποίο δεν χρειάζονται πολλά
Μόνο μια λέξη. Σαγαπώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
Σαγαπώ, μου είπες
Και βρέθηκα στα ουράνια
Αλλά ήρθε η πραγματικότητα και μου είπε
Πρόσεξε! Θα πέσεις
Και τσατίστηκα με την πραγματικότητα
Φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν
Και λέει λόγια που πονάνε
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα
Σαγαπώ μου είπες
Κι αυτό με φτάνει, με κάνει να πετάω
Κι ας την πραγματικότητα να κουρεύεται
Αυτή δεν θα ζήσει ποτέ το όνειρο
Ένα όνειρο που όλοι το χρειαζόμαστε
Ένα όνειρο που όλα είναι ωραία
Ένα όνειρο για το οποίο δεν χρειάζονται πολλά
Μόνο μια λέξη. Σαγαπώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
ΑΝ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ - ποίημα
ΑΝ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ
Δεν άκουσα τι είπες
Ίσως το είπες ψιθυριστά
Ίσως ντρεπόσουν, ίσως δεν το πίστευες
Αλλά σίγουρα κάτι είπες
Κι εγώ ο υπερβολικός, φαντάστηκα
Όχι, δεν θα σου πω
Θα ζήσω μ αυτό που φαντάστηκα
Και είναι τόσο ωραίο
Με κάνει να κοιτώ τον ουρανό
Και να βλέπω, τ αστέρια να χορεύουν
Με κάνει να φαντάζομαι
Ότι τρέχουμε πιασμένοι χέρι – χέρι
Όχι μην δυναμώνεις τη φωνή
Φοβάμαι μην μου χαλάσεις τ όνειρο
Διάβασε αυτό που έγραψα
Κι αν επιμένεις, πες το
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/11/2009
Δεν άκουσα τι είπες
Ίσως το είπες ψιθυριστά
Ίσως ντρεπόσουν, ίσως δεν το πίστευες
Αλλά σίγουρα κάτι είπες
Κι εγώ ο υπερβολικός, φαντάστηκα
Όχι, δεν θα σου πω
Θα ζήσω μ αυτό που φαντάστηκα
Και είναι τόσο ωραίο
Με κάνει να κοιτώ τον ουρανό
Και να βλέπω, τ αστέρια να χορεύουν
Με κάνει να φαντάζομαι
Ότι τρέχουμε πιασμένοι χέρι – χέρι
Όχι μην δυναμώνεις τη φωνή
Φοβάμαι μην μου χαλάσεις τ όνειρο
Διάβασε αυτό που έγραψα
Κι αν επιμένεις, πες το
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/11/2009
Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑΩ - ποίημα
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑΩ
Τι κι αν πονάω
Εσένα δεν σε νοιάζει
Τι κι αν το λέω
Οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θ αναζήταω
Αυτήν που θα πονάει
Όταν εγώ πονάω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
Τι κι αν πονάω
Δεν είμαι δα κι ο μόνος
Ο κόσμος γέμισε δάκρυα
Κι οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θα αναζητάω
Αυτήν που θα κλάψει
Όταν εγώ κλαίω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
Τι κι αν πονάω
Εσένα δεν σε νοιάζει
Τι κι αν το λέω
Οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θ αναζήταω
Αυτήν που θα πονάει
Όταν εγώ πονάω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
Τι κι αν πονάω
Δεν είμαι δα κι ο μόνος
Ο κόσμος γέμισε δάκρυα
Κι οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θα αναζητάω
Αυτήν που θα κλάψει
Όταν εγώ κλαίω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ - ποίημα
ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ
Κι αν πεις, ότι ήταν λάθος που με γνώρισες
Εγώ δεν πρόκειται να αντιδράσω
Κι αν διερωτηθείς
Τα ψεύτικα λουλούδια, πώς μαράθηκαν;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Κι αν πεις, ότι η μοίρα είναι κακιά
Εγώ δεν πρόκειται να διαφωνήσω
Κι αν διερωτηθείς
Γιατί εγώ και όχι κάποια άλλη;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Αλλά ότι κι αν πεις, ότι κι αν πω
Τα γεγονότα δεν αλλάζουν
Και ο καθένας έχει μια εξήγηση
Ανάλογα, τι χρησιμοποιεί
Το μυαλό ή την καρδιά
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
Κι αν πεις, ότι ήταν λάθος που με γνώρισες
Εγώ δεν πρόκειται να αντιδράσω
Κι αν διερωτηθείς
Τα ψεύτικα λουλούδια, πώς μαράθηκαν;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Κι αν πεις, ότι η μοίρα είναι κακιά
Εγώ δεν πρόκειται να διαφωνήσω
Κι αν διερωτηθείς
Γιατί εγώ και όχι κάποια άλλη;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Αλλά ότι κι αν πεις, ότι κι αν πω
Τα γεγονότα δεν αλλάζουν
Και ο καθένας έχει μια εξήγηση
Ανάλογα, τι χρησιμοποιεί
Το μυαλό ή την καρδιά
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΨΩ - ποίημα
ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΨΩ
Και ξαφνικά τα αποφάσισα
Θα κάψω τις επιθυμίες μου στο τζάκι
Και τότε το τζάκι, γιατί μιλάει το τζάκι
Μου είπε. Το σκέφτηκες καλά;
Άλλο να τις συζητάς μαζί μου
Κι άλλο να τις κάψεις
Το ξέρεις, ότι οι επιθυμίες δεν καίγονται
Παρά μόνο αν καείς κι εσύ μαζί;
Και με προβλημάτισε
Και σκέφτηκα ότι οι επιθυμίες είμαι εγώ
Και οι διάφοροι κανόνες, οι δεσμοφύλακες
Ρε, μήπως πρέπει να κάψω τους κανόνες;
Αλλά κι αυτό μου φάνηκε δύσκολο
Πώς να κάψεις τους νόμους;
Πώς να κάψεις τους παπάδες;
Πώς να κάψεις τις γεροντοκόρες;
Και ο ενθουσιασμός πέρασε
Οι επιθυμίες μου γλύτωσαν το κάψιμο
Αλλά οι κανόνες δεν γλύτωσαν το θάψιμο
Και η ζωή επανήλθε στην πραγματικότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Και ξαφνικά τα αποφάσισα
Θα κάψω τις επιθυμίες μου στο τζάκι
Και τότε το τζάκι, γιατί μιλάει το τζάκι
Μου είπε. Το σκέφτηκες καλά;
Άλλο να τις συζητάς μαζί μου
Κι άλλο να τις κάψεις
Το ξέρεις, ότι οι επιθυμίες δεν καίγονται
Παρά μόνο αν καείς κι εσύ μαζί;
Και με προβλημάτισε
Και σκέφτηκα ότι οι επιθυμίες είμαι εγώ
Και οι διάφοροι κανόνες, οι δεσμοφύλακες
Ρε, μήπως πρέπει να κάψω τους κανόνες;
Αλλά κι αυτό μου φάνηκε δύσκολο
Πώς να κάψεις τους νόμους;
Πώς να κάψεις τους παπάδες;
Πώς να κάψεις τις γεροντοκόρες;
Και ο ενθουσιασμός πέρασε
Οι επιθυμίες μου γλύτωσαν το κάψιμο
Αλλά οι κανόνες δεν γλύτωσαν το θάψιμο
Και η ζωή επανήλθε στην πραγματικότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ - ποίημα
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Ναι πάντα ο τρόπος έχει σημασία
Σε όλες τις εκδηλώσεις μας
Από την αναζήτηση του έρωτα
Μέχρι το τέλος της ζωής
Κι ένα τριαντάφυλλο ανοίγει τόσο ωραία
Αρχίζει σαν κλειστό μπουμπούκι
Και ανοίγει δειλά - δειλά
Αναδύοντας ομορφιά και άρωμα
Στολίζεται με διάφορα χρώματα
Και στολίζει τα πιο σημαντικά γεγονότα
Με κορυφαία στιγμή
Την πρόσκληση για ένα χορό
Τριαντάφυλλο μου
Τόσο όμορφο αλλά και τόσο σοφό
Σ ευχαριστώ που μου δείχνεις το δρόμο
Άσχετα αν εγώ δεν τον βλέπω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Ναι πάντα ο τρόπος έχει σημασία
Σε όλες τις εκδηλώσεις μας
Από την αναζήτηση του έρωτα
Μέχρι το τέλος της ζωής
Κι ένα τριαντάφυλλο ανοίγει τόσο ωραία
Αρχίζει σαν κλειστό μπουμπούκι
Και ανοίγει δειλά - δειλά
Αναδύοντας ομορφιά και άρωμα
Στολίζεται με διάφορα χρώματα
Και στολίζει τα πιο σημαντικά γεγονότα
Με κορυφαία στιγμή
Την πρόσκληση για ένα χορό
Τριαντάφυλλο μου
Τόσο όμορφο αλλά και τόσο σοφό
Σ ευχαριστώ που μου δείχνεις το δρόμο
Άσχετα αν εγώ δεν τον βλέπω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ - ποίημα
ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την πραγματικότητα
Και τα ξανάκλεισες
Καλλίτερα στο όνειρο, είπες
Εκεί τα πουλιά κελαηδούν
Χωρίς να νοιάζονται για το καθημερινό
Εκεί οι άνθρωποι είναι φιλικοί
Γιατί οι εχθρικοί αποβάλλονται
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την ζωή όπως είναι
Και τα ξανάκλεισες
Αναζητώντας το όνειρο
Εκεί που υπάρχει άσπρη μέρα
Εκεί που σε περιμένει ένα αγαπημένο χαμόγελο
Εκεί που τα λουλούδια ανθίζουν
Χειμώνα καλοκαίρι
Άνοιξες τα μάτια
Από ανάγκη
Για να μη σε περάσουν πεθαμένο
Αλλά η ζωή σου είναι το όνειρο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/12/2010
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την πραγματικότητα
Και τα ξανάκλεισες
Καλλίτερα στο όνειρο, είπες
Εκεί τα πουλιά κελαηδούν
Χωρίς να νοιάζονται για το καθημερινό
Εκεί οι άνθρωποι είναι φιλικοί
Γιατί οι εχθρικοί αποβάλλονται
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την ζωή όπως είναι
Και τα ξανάκλεισες
Αναζητώντας το όνειρο
Εκεί που υπάρχει άσπρη μέρα
Εκεί που σε περιμένει ένα αγαπημένο χαμόγελο
Εκεί που τα λουλούδια ανθίζουν
Χειμώνα καλοκαίρι
Άνοιξες τα μάτια
Από ανάγκη
Για να μη σε περάσουν πεθαμένο
Αλλά η ζωή σου είναι το όνειρο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/12/2010
Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΠ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ - ποίημα
ΠΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΠ Τ ΟΝΕΙΡΟ
Όμορφο είναι το όνειρο
Το φτιάχνεις όπως θέλεις
Αλλά σκέψου μια πραγματικότητα
Καλλίτερη απ τ όνειρο
Μια πραγματικότητα
Που οι δυο γίνονται ένα
Με έναν τρόπο μαγικό
Που λέγεται αγάπη
Χτυπάει ο ένας, πονάει κι ο άλλος
Γελάει ο ένας, γελάνε κι οι δυο
Κι αυτό μια ζωή ολόκληρη
Χωρίς τον κίνδυνο να ξυπνήσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/12/2010
Όμορφο είναι το όνειρο
Το φτιάχνεις όπως θέλεις
Αλλά σκέψου μια πραγματικότητα
Καλλίτερη απ τ όνειρο
Μια πραγματικότητα
Που οι δυο γίνονται ένα
Με έναν τρόπο μαγικό
Που λέγεται αγάπη
Χτυπάει ο ένας, πονάει κι ο άλλος
Γελάει ο ένας, γελάνε κι οι δυο
Κι αυτό μια ζωή ολόκληρη
Χωρίς τον κίνδυνο να ξυπνήσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/12/2010
Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ - ποίημα
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Περιμένοντας να φανεί το αστέρι
Ένα αστέρι που το σύννεφο
Δεν μπορεί να το σκεπάσει
Είναι το αστέρι της αγάπης
Αυτό που όταν φέγγει
Ζεσταίνει όλες τις καρδιές
Ενώνει τους ανθρώπους
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Ψάχνοντας ένα δώρο
Ένα δώρο ανεξίτηλο
Ποτέ να μη χαλάσει
Και άκουσα τις καμπάνες
Να λένε σ αγαπώ
Και αιχμαλώτισα την έννοια
Και τώρα στην προσφέρω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2010
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Περιμένοντας να φανεί το αστέρι
Ένα αστέρι που το σύννεφο
Δεν μπορεί να το σκεπάσει
Είναι το αστέρι της αγάπης
Αυτό που όταν φέγγει
Ζεσταίνει όλες τις καρδιές
Ενώνει τους ανθρώπους
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Ψάχνοντας ένα δώρο
Ένα δώρο ανεξίτηλο
Ποτέ να μη χαλάσει
Και άκουσα τις καμπάνες
Να λένε σ αγαπώ
Και αιχμαλώτισα την έννοια
Και τώρα στην προσφέρω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2010
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2008 - ποίημα
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2008
Καλήν ημέρα ιντερνέτ άρχοντες
Αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
Να δω, στο χώρο το δικό σας
Καλήν ημέρα, με συζήτηση
Χρόνια πολλά και ευχούλες
Στη ζωντανή τη σύνδεση
Που απλόχερα προσφέρει
Φιλιά πολλά μοιράσετε
Τι κι αν είναι μόνο εικόνες
Όταν τα δίνουμε από καρδιάς
Έχουνε τόση αλήθεια!
Στη φάτνη που γεννήθηκε
Έκανε λίγο κρύο
Τα ζώα επιστρατευτήκανε
Μπορούμε όμως κι εμείς
Και του χρόνου όλοι μαζί
Και ο καθένας χώρια
Τα κάλαντα να ψάλλουμε
Από καρδιάς, ευχές
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2008
Καλήν ημέρα ιντερνέτ άρχοντες
Αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
Να δω, στο χώρο το δικό σας
Καλήν ημέρα, με συζήτηση
Χρόνια πολλά και ευχούλες
Στη ζωντανή τη σύνδεση
Που απλόχερα προσφέρει
Φιλιά πολλά μοιράσετε
Τι κι αν είναι μόνο εικόνες
Όταν τα δίνουμε από καρδιάς
Έχουνε τόση αλήθεια!
Στη φάτνη που γεννήθηκε
Έκανε λίγο κρύο
Τα ζώα επιστρατευτήκανε
Μπορούμε όμως κι εμείς
Και του χρόνου όλοι μαζί
Και ο καθένας χώρια
Τα κάλαντα να ψάλλουμε
Από καρδιάς, ευχές
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2008
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ; - ποίημα
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ;
Έλα φιγούρα ποιητή
Τι είναι ο έρωτας; Και πες μου
Εγώ θα προσπαθήσω να σου πω
Μα εσύ θα καταλάβεις;
Ξέρεις πως νοιώθει το βότσαλο
Όταν το κύμα το χαϊδεύει;
Ξέρεις πως νοιώθει ο κορμός, που καίγεται
Λίγο πριν γίνει στάχτη;
Ξέρεις πως νοιώθει ο λαγός
Στου κυνηγού την ανάσα;
Ξέρεις πως νοιώθει η θάλασσα
Στο βύθισμα του ήλιου;
Ξέρεις πως νοιώθει ο ανθός
Στης μέλισσας το χάδι;
Αν όλα τούτα τα γροικάς
Τότε θα καταλάβεις!!!
Όλα τούτα, είν΄ ο έρωτας
Και κάτι παραπάνω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/05/2008
Έλα φιγούρα ποιητή
Τι είναι ο έρωτας; Και πες μου
Εγώ θα προσπαθήσω να σου πω
Μα εσύ θα καταλάβεις;
Ξέρεις πως νοιώθει το βότσαλο
Όταν το κύμα το χαϊδεύει;
Ξέρεις πως νοιώθει ο κορμός, που καίγεται
Λίγο πριν γίνει στάχτη;
Ξέρεις πως νοιώθει ο λαγός
Στου κυνηγού την ανάσα;
Ξέρεις πως νοιώθει η θάλασσα
Στο βύθισμα του ήλιου;
Ξέρεις πως νοιώθει ο ανθός
Στης μέλισσας το χάδι;
Αν όλα τούτα τα γροικάς
Τότε θα καταλάβεις!!!
Όλα τούτα, είν΄ ο έρωτας
Και κάτι παραπάνω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/05/2008
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Ω! ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ - ποίημα
Ω! ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Ω! αγάπη μου
Τι κι αν δεν είμαστε μαζί!
Εγώ σε βλέπω να χορεύεις
Το χορό των αστεριών
Τι κι αν κάθομαι στην καρέκλα
Μαζί σου ταξιδεύω
Στη μαγική χώρα
Του απραγματοποίητου
Ακούω μουσική
Και λικνίζομαι μαζί σου
Και ζω το όνειρο
Που κάποτε κάναμε μαζί
Ω! αγάπη μου
Το κορμί φυλακίζεται
Αλλά η ψυχή πάντα ελεύθερη
Μπορεί και ταξιδεύει
Γίνε αέρας
Και έλα να σ ανασάνω
Γίνε βροχή
Και έλα να ξεδιψάσω
Είσαι σιωπή
Αλλά εγώ σ ακούω
Είσαι αόρατη
Αλλά εγώ σε βλέπω
Ω! αγάπη μου
Τόσο μακριά κι όμως
Τόσο κοντά
Γιατί είσαι, αγάπη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/12/2010
Ω! αγάπη μου
Τι κι αν δεν είμαστε μαζί!
Εγώ σε βλέπω να χορεύεις
Το χορό των αστεριών
Τι κι αν κάθομαι στην καρέκλα
Μαζί σου ταξιδεύω
Στη μαγική χώρα
Του απραγματοποίητου
Ακούω μουσική
Και λικνίζομαι μαζί σου
Και ζω το όνειρο
Που κάποτε κάναμε μαζί
Ω! αγάπη μου
Το κορμί φυλακίζεται
Αλλά η ψυχή πάντα ελεύθερη
Μπορεί και ταξιδεύει
Γίνε αέρας
Και έλα να σ ανασάνω
Γίνε βροχή
Και έλα να ξεδιψάσω
Είσαι σιωπή
Αλλά εγώ σ ακούω
Είσαι αόρατη
Αλλά εγώ σε βλέπω
Ω! αγάπη μου
Τόσο μακριά κι όμως
Τόσο κοντά
Γιατί είσαι, αγάπη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/12/2010
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ - ποίημα
ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ
Σε κάλεσα να πιούμε ένα καφέ
Και μου είπες, έτσι το λένε ακόμα;
Και σκέφτηκα, μήπως πάλιωσα;
Μήπως σήμερα το λένε αλλιώς;
Σκέφτηκα να ρωτήσω το γιο μου
Θεέ μου τι εμπαιγμός!
Να θες να πιεις έναν καφέ
Και να μην ξέρεις, πώς να το ζητήσεις;
Αλλά σκέφτηκα, όπως και να το λένε
Άμα η άλλη θέλει, θα το καταλάβει
Άμα δεν θέλει, τσάμπα κόπος
Και κατέληξα να ρωτήσω. Θέλεις;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 20/12/2010
Σε κάλεσα να πιούμε ένα καφέ
Και μου είπες, έτσι το λένε ακόμα;
Και σκέφτηκα, μήπως πάλιωσα;
Μήπως σήμερα το λένε αλλιώς;
Σκέφτηκα να ρωτήσω το γιο μου
Θεέ μου τι εμπαιγμός!
Να θες να πιεις έναν καφέ
Και να μην ξέρεις, πώς να το ζητήσεις;
Αλλά σκέφτηκα, όπως και να το λένε
Άμα η άλλη θέλει, θα το καταλάβει
Άμα δεν θέλει, τσάμπα κόπος
Και κατέληξα να ρωτήσω. Θέλεις;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 20/12/2010
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ποίημα
ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Ο έρωτας στο περιβόλι της ψυχής
Συνορεύει με όλα τα συναισθήματα
Και γι αυτό είναι εύκολο
Να μεταπηδάει απ το ένα στο άλλο
Την αγάπη την έχει δίπλα του
Τόσο δίπλα του που συγχέονται
Αλλά είναι ολέθριο να μην τα ξεχωρίζεις
Άλλο αγάπη κι άλλο έρωτας
Και με το μίσος έχει μια ξεχωριστή σχέση
Ο προδομένος έρωτας εκεί ελλοχεύει
Μέχρι να μεταλλαγεί και να περάσει
Στο χωράφι της λήθης και της αδιαφορίας
Και η ζήλεια παρ όλο ότι έχει το χωραφάκι της
Όταν συναντήσει τον έρωτα ξεσαλώνει
Όλα τα θέλει δικά της
Μέχρι που στο τέλος σκοτώνει και τον ίδιο τον έρωτα
Έρωτας και συναισθήματα
Ένα παιχνίδι για γερά νεύρα
Και η διάρκεια του, μια ζωή
Και γιατί όχι, μια αιωνιότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/12/2010
Ο έρωτας στο περιβόλι της ψυχής
Συνορεύει με όλα τα συναισθήματα
Και γι αυτό είναι εύκολο
Να μεταπηδάει απ το ένα στο άλλο
Την αγάπη την έχει δίπλα του
Τόσο δίπλα του που συγχέονται
Αλλά είναι ολέθριο να μην τα ξεχωρίζεις
Άλλο αγάπη κι άλλο έρωτας
Και με το μίσος έχει μια ξεχωριστή σχέση
Ο προδομένος έρωτας εκεί ελλοχεύει
Μέχρι να μεταλλαγεί και να περάσει
Στο χωράφι της λήθης και της αδιαφορίας
Και η ζήλεια παρ όλο ότι έχει το χωραφάκι της
Όταν συναντήσει τον έρωτα ξεσαλώνει
Όλα τα θέλει δικά της
Μέχρι που στο τέλος σκοτώνει και τον ίδιο τον έρωτα
Έρωτας και συναισθήματα
Ένα παιχνίδι για γερά νεύρα
Και η διάρκεια του, μια ζωή
Και γιατί όχι, μια αιωνιότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/12/2010
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
ΣΤΟΛΙΣΟΥ - ποίημα
ΣΤΟΛΙΣΟΥ
Τα στολίδια τα έχεις πάνω σου
Τα μάτια σου χαρούμενα ή λυπημένα
Είναι τόσο αληθινά, τόσο όμορφα
Που δεν χρειάζονται μασκάρεμα
Τα χείλια σου κατακόκκινα
Όταν συμβαδίζουν με την έκφραση των ματιών σου
Φτιάχνουν ένα ονειρικό σύνολο
Που ξυπνά τις αισθήσεις
Το μπούστο σου προσεγμένο
Υπόσχεται και απαγορεύει
Προκαλεί και αποτρέπει
Σαν το μαρτύριο της σταγόνας
Ναι, αυτή είσαι εσύ
Ένα σύνολο όμορφο, που στολίζεται
Από το φως της αλήθειας
Και την υπόσχεση του ονείρου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/12/2010
Τα στολίδια τα έχεις πάνω σου
Τα μάτια σου χαρούμενα ή λυπημένα
Είναι τόσο αληθινά, τόσο όμορφα
Που δεν χρειάζονται μασκάρεμα
Τα χείλια σου κατακόκκινα
Όταν συμβαδίζουν με την έκφραση των ματιών σου
Φτιάχνουν ένα ονειρικό σύνολο
Που ξυπνά τις αισθήσεις
Το μπούστο σου προσεγμένο
Υπόσχεται και απαγορεύει
Προκαλεί και αποτρέπει
Σαν το μαρτύριο της σταγόνας
Ναι, αυτή είσαι εσύ
Ένα σύνολο όμορφο, που στολίζεται
Από το φως της αλήθειας
Και την υπόσχεση του ονείρου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/12/2010
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ - ποίημα
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ
Περπάτησα σε δρόμους σκοτεινούς
Και όμως παραδόξως έβλεπα
Γιατί φώτιζε τα αστέρι, που έχω στην ψυχή
Εκείνο που έχει τη μορφή σου
Περπάτησα μες την παγωνιά
Αλλά δεν μπόρεσε να μ αγγίξει
Γιατί η φωτιά που έχω στην καρδιά, καίει
Και η φλόγα της, έχει τη μορφή σου
Περπάτησα σε χρόνους χαλεπούς
Με ρούχα από κουρέλια καμωμένα
Αλλά ένοιωθα σαν αρχοντόπουλο
Γιατί κουβάλαγα εσένα
Περπάτησα σ αμπέλια ώριμα
Μάζεψα το νέκταρ του καρπού τους
Ήπια κι αναλογίστηκα
Το νέκταρ των φιλιών σου
Περπάτησα, περπατώ
Και θα περπατώ, όσο εσύ υπάρχεις
Παντού και πάντα θα σ αναζητώ
Και όλα θα έχουν τη μορφή σου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
Περπάτησα σε δρόμους σκοτεινούς
Και όμως παραδόξως έβλεπα
Γιατί φώτιζε τα αστέρι, που έχω στην ψυχή
Εκείνο που έχει τη μορφή σου
Περπάτησα μες την παγωνιά
Αλλά δεν μπόρεσε να μ αγγίξει
Γιατί η φωτιά που έχω στην καρδιά, καίει
Και η φλόγα της, έχει τη μορφή σου
Περπάτησα σε χρόνους χαλεπούς
Με ρούχα από κουρέλια καμωμένα
Αλλά ένοιωθα σαν αρχοντόπουλο
Γιατί κουβάλαγα εσένα
Περπάτησα σ αμπέλια ώριμα
Μάζεψα το νέκταρ του καρπού τους
Ήπια κι αναλογίστηκα
Το νέκταρ των φιλιών σου
Περπάτησα, περπατώ
Και θα περπατώ, όσο εσύ υπάρχεις
Παντού και πάντα θα σ αναζητώ
Και όλα θα έχουν τη μορφή σου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ - ποίημα
ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Όλα τα μάτια μιλάνε
Και λένε όσα δεν λένε τα χείλη
Έχουν απ ευθείας επικοινωνία με την ψυχή
Και λένε το μετεωρολογικό της δελτίο
Είδα τα μάτια σου και είδα πόνο
Αλλά δεν σε ρώτησα
Γιατί ξέρω δεν θ απαντήσεις
Τα κρυμμένα της ψυχής δεν λέγονται εύκολα
Είδα τα μάτια σου και φαντάστηκα
Πόσο ωραία θα είναι, όταν γελάνε
Και τα έβαλα με ό,τι
Τα κάνει, να πονάνε
Όχι δεν έχω λύση
Απλά σε παρακαλώ, κάνε τα να γελάσουν
Ό,τι και να ναι, αυτό που σε πονά
Έχει αντίδοτο και το ξέρεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
Όλα τα μάτια μιλάνε
Και λένε όσα δεν λένε τα χείλη
Έχουν απ ευθείας επικοινωνία με την ψυχή
Και λένε το μετεωρολογικό της δελτίο
Είδα τα μάτια σου και είδα πόνο
Αλλά δεν σε ρώτησα
Γιατί ξέρω δεν θ απαντήσεις
Τα κρυμμένα της ψυχής δεν λέγονται εύκολα
Είδα τα μάτια σου και φαντάστηκα
Πόσο ωραία θα είναι, όταν γελάνε
Και τα έβαλα με ό,τι
Τα κάνει, να πονάνε
Όχι δεν έχω λύση
Απλά σε παρακαλώ, κάνε τα να γελάσουν
Ό,τι και να ναι, αυτό που σε πονά
Έχει αντίδοτο και το ξέρεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
ΑΝ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ - ποίημα
ΑΝ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
Αν σαν έρωτα βλέπετε
Μόνο ένα ηλιοβασίλεμα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Αν σαν έρωτα φαντάζεστε
Μόνο μια απέραντη θάλασσα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Ο έρωτας όλα αυτά τα ομορφαίνει
Αλλά χρειάζεται δύο
Που να είναι κοντά
Πολύ κοντά
Αν βλέποντας την θάλασσα
Σκέφτεστε εκείνη
Τότε είστε ερωτευμένος
Αν το ηλιοβασίλεμα
Έχει τη μορφή της
Τότε είστε ερωτευμένος
Αλλά ποτέ μην ξεχνάτε
Ο έρωτας χρειάζεται δυο
Αλλιώς καταντάει
Αυτοϊκανοποίηση
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
Αν σαν έρωτα βλέπετε
Μόνο ένα ηλιοβασίλεμα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Αν σαν έρωτα φαντάζεστε
Μόνο μια απέραντη θάλασσα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Ο έρωτας όλα αυτά τα ομορφαίνει
Αλλά χρειάζεται δύο
Που να είναι κοντά
Πολύ κοντά
Αν βλέποντας την θάλασσα
Σκέφτεστε εκείνη
Τότε είστε ερωτευμένος
Αν το ηλιοβασίλεμα
Έχει τη μορφή της
Τότε είστε ερωτευμένος
Αλλά ποτέ μην ξεχνάτε
Ο έρωτας χρειάζεται δυο
Αλλιώς καταντάει
Αυτοϊκανοποίηση
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ποίημα
ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Και ψάχνομαι και ψάχνομαι
Τι τάχα να σημαίνει;
Βρε, μήπως είστε ανέραστοι;
Ή μήπως παντρεμένοι;
Βρε, μήπως είστε γέροντες;
Ή μήπως βαρεμένοι;
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Μήπως και δεν γνωρίζετε
Τον περί ου, ο λόγος;
Είναι εκείνο το μικρό, το παχουλό
Το φτερωτό ανθρωπάκι
Που έχει τόση δύναμη
Που και νεκρούς ανασταίνει
Ελάτε τώρα και ό,τι κι αν συμβαίνει
Δώστε σπονδή στον έρωτα
Δώστε απ την ψυχή σας
Και εκείνος, όπου κι αν βρίσκεται
Θα φτιάξει τη ζωή σας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Και ψάχνομαι και ψάχνομαι
Τι τάχα να σημαίνει;
Βρε, μήπως είστε ανέραστοι;
Ή μήπως παντρεμένοι;
Βρε, μήπως είστε γέροντες;
Ή μήπως βαρεμένοι;
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Μήπως και δεν γνωρίζετε
Τον περί ου, ο λόγος;
Είναι εκείνο το μικρό, το παχουλό
Το φτερωτό ανθρωπάκι
Που έχει τόση δύναμη
Που και νεκρούς ανασταίνει
Ελάτε τώρα και ό,τι κι αν συμβαίνει
Δώστε σπονδή στον έρωτα
Δώστε απ την ψυχή σας
Και εκείνος, όπου κι αν βρίσκεται
Θα φτιάξει τη ζωή σας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
ΟΠΩΣ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ - ποίημα
ΟΠΩΣ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ
Όπως σηκώνεται το κύμα
Όταν φυσάει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε βλέπω
Όπως σηκώνεται η σημαία
Στην έπαρση της
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε σκέπτομαι
Όπως σηκώνεται το σύννεφο
Όταν συννεφιάζει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε αναζητώ
Και για να μην σκεφτείς
Αυτό που σκέφτεσαι
Σηκώνεται η πέτσα μου, απ την ανατριχίλα
Στο εκμυστηρεύομαι πονηρό μυαλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
Όπως σηκώνεται το κύμα
Όταν φυσάει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε βλέπω
Όπως σηκώνεται η σημαία
Στην έπαρση της
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε σκέπτομαι
Όπως σηκώνεται το σύννεφο
Όταν συννεφιάζει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε αναζητώ
Και για να μην σκεφτείς
Αυτό που σκέφτεσαι
Σηκώνεται η πέτσα μου, απ την ανατριχίλα
Στο εκμυστηρεύομαι πονηρό μυαλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ - ποίημα
ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Φεύγουν τα χρόνια
Αφήνοντας πίσω τους τα θέλω
Και παίρνοντας μαζί τους τα μπορώ
Και η ζωή γίνεται ένα βασανιστήριο
Γιατί όλοι ξέρουμε, τι είναι
Να θέλεις και να μην μπορείς
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Και είναι αλήθεια γιατί
Τα θέλω είναι αυτά που την ανανεώνουν
Και ξεχνάει ότι το σώμα
Μπορεί και να μην ακολουθεί
Φεύγουν τα χρόνια
Αλλά η ψυχή παραμένει νέα
Και βλέπει στον καθρέφτη
Αυτά που θέλει
Παραποιώντας την πραγματικότητα
Γιατί έχει παραποιητική όραση
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Εκτός κι αν πάψει να θέλει
Λέω εγώ
Τότε το σώμα, που δεν μπορεί
Κατακλύζει τα πάντα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
Φεύγουν τα χρόνια
Αφήνοντας πίσω τους τα θέλω
Και παίρνοντας μαζί τους τα μπορώ
Και η ζωή γίνεται ένα βασανιστήριο
Γιατί όλοι ξέρουμε, τι είναι
Να θέλεις και να μην μπορείς
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Και είναι αλήθεια γιατί
Τα θέλω είναι αυτά που την ανανεώνουν
Και ξεχνάει ότι το σώμα
Μπορεί και να μην ακολουθεί
Φεύγουν τα χρόνια
Αλλά η ψυχή παραμένει νέα
Και βλέπει στον καθρέφτη
Αυτά που θέλει
Παραποιώντας την πραγματικότητα
Γιατί έχει παραποιητική όραση
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Εκτός κι αν πάψει να θέλει
Λέω εγώ
Τότε το σώμα, που δεν μπορεί
Κατακλύζει τα πάντα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
ΕΣΥ ΠΟΥ ΟΛΑ Τ ΑΛΛΑΖΕΙΣ - ποίημα
ΕΣΥ ΠΟΥ ΟΛΑ Τ ΑΛΛΑΖΕΙΣ
Πέταξες στο σύννεφο
Και του έδωσες άλλη όψη
Χάιδεψες το τριαντάφυλλο
Και δες τώρα πως μυρίζει
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Έλα τώρα, σειρά έχω εγώ
Άλλαξε με, μ ένα σου χάδι
Ταξίδεψε με, μ ένα φιλί
Οδήγησε με, στο εκεί
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Φτιάχτηκες για να ομορφαίνεις
Φτιάχτηκες για ν αγαπάς
Φτιάχτηκες από τζιβαέρια
Φτιάχτηκες για να οδηγείς
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Παίξε το μαγικό σκοπό
Οδήγησε το όνειρο
Έλα μη σταματάς
Η ζωή σε έχει ανάγκη
Εσύ είσαι που όλα, τα αλλάζεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/12/2010
Πέταξες στο σύννεφο
Και του έδωσες άλλη όψη
Χάιδεψες το τριαντάφυλλο
Και δες τώρα πως μυρίζει
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Έλα τώρα, σειρά έχω εγώ
Άλλαξε με, μ ένα σου χάδι
Ταξίδεψε με, μ ένα φιλί
Οδήγησε με, στο εκεί
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Φτιάχτηκες για να ομορφαίνεις
Φτιάχτηκες για ν αγαπάς
Φτιάχτηκες από τζιβαέρια
Φτιάχτηκες για να οδηγείς
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Παίξε το μαγικό σκοπό
Οδήγησε το όνειρο
Έλα μη σταματάς
Η ζωή σε έχει ανάγκη
Εσύ είσαι που όλα, τα αλλάζεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/12/2010
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΩ ... ΑΛΛΑ - ποίημα
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΩ … ΑΛΛΑ
Δεν σε ξέρω
Αλλά διαισθάνομαι
Ότι άμα σε γνωρίσω
Θα έχω γνωρίσει
Τη ζωή
Τη ζωή με τις γλυκές στιγμές
Τις αβάστακτες θλίψεις
Τη ζωή με τις εναλλαγές της
Ανάμεσα σε γέλιο και κλάμα
Δεν σε ξέρω
Αλλά ξέρω
Την ομορφιά της άνοιξης
Και την θυμίζεις
Εσύ
Εσύ με το χαμόγελο σου
Το αστείρευτο κέφι
Εσύ που ξαφνικά μπήκες στη ζωή
Σαν ένα καινούργιο αστέρι
Δεν σε ξέρω
Αλλά θα σε γνωρίσω
Μου το λέει η διαίσθηση
Και το ξέρω
Την εμπιστεύομαι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/02/2009
Δεν σε ξέρω
Αλλά διαισθάνομαι
Ότι άμα σε γνωρίσω
Θα έχω γνωρίσει
Τη ζωή
Τη ζωή με τις γλυκές στιγμές
Τις αβάστακτες θλίψεις
Τη ζωή με τις εναλλαγές της
Ανάμεσα σε γέλιο και κλάμα
Δεν σε ξέρω
Αλλά ξέρω
Την ομορφιά της άνοιξης
Και την θυμίζεις
Εσύ
Εσύ με το χαμόγελο σου
Το αστείρευτο κέφι
Εσύ που ξαφνικά μπήκες στη ζωή
Σαν ένα καινούργιο αστέρι
Δεν σε ξέρω
Αλλά θα σε γνωρίσω
Μου το λέει η διαίσθηση
Και το ξέρω
Την εμπιστεύομαι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/02/2009
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ - ποίημα
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
Είσαι τόσο όμορφη
Που διστάζω να σου πω καλημέρα
Αλλά να σε ρωτήσω
Πώς διαχειρίζεσαι την ομορφιά σου;
Όποιον θέλεις, μπορείς να τον έχεις
Αλλά μήπως αυτό, είναι ένα μπλέξιμο;
Και πως νοιώθεις;
Όταν το βλέμμα προσπαθεί, να σε γδύσει;
Ξέρω, έχεις πλούσια ψυχικά προσόντα
Αλλά αυτά δεν φαίνονται με την πρώτη
Και όταν τα αναδεικνύεις
Πάντα διερωτάσαι
Είσαι τόσο όμορφη
Που δεν ξέρω αν είναι, ευχή ή κατάρα;
Όλα εξαρτώνται από τη διαχείριση
Και σ αυτό δεν υπάρχουν κανόνες
Όχι, δεν θέλω να σε αγχώσω
Απλά με απασχολούν τα προβλήματα
Και ένα από αυτά είναι
Η διαχείριση της ομορφιάς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 07/12/2010
Είσαι τόσο όμορφη
Που διστάζω να σου πω καλημέρα
Αλλά να σε ρωτήσω
Πώς διαχειρίζεσαι την ομορφιά σου;
Όποιον θέλεις, μπορείς να τον έχεις
Αλλά μήπως αυτό, είναι ένα μπλέξιμο;
Και πως νοιώθεις;
Όταν το βλέμμα προσπαθεί, να σε γδύσει;
Ξέρω, έχεις πλούσια ψυχικά προσόντα
Αλλά αυτά δεν φαίνονται με την πρώτη
Και όταν τα αναδεικνύεις
Πάντα διερωτάσαι
Είσαι τόσο όμορφη
Που δεν ξέρω αν είναι, ευχή ή κατάρα;
Όλα εξαρτώνται από τη διαχείριση
Και σ αυτό δεν υπάρχουν κανόνες
Όχι, δεν θέλω να σε αγχώσω
Απλά με απασχολούν τα προβλήματα
Και ένα από αυτά είναι
Η διαχείριση της ομορφιάς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 07/12/2010
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ - ποίημα
ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ
Σ αγγίζω από μακριά
Σ αγγίζω με τη σκέψη
Με ένα άγγιγμα τρυφερό
Δεν ξέρω, αν το νοιώθεις;
Σου λέω λόγια της ψυχής
Φαντάζομαι τα φιλιά σου
Ακούω μαζί σου μουσική
Σου λέω λόγια αγάπης
Σε ντύνω με χρώματα φωτιάς
Ακούω την ανάσα
Στέλνω μηνύματα σιωπής
Δεν ξέρω, αν τα παίρνεις;
Έτσι είναι φτιαγμένη η ζωή
Να θέλουμε, να ποθούμε
Αλλά εκείνη να μας οδηγεί
Στην καθημερινότητα που ζούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
Σ αγγίζω από μακριά
Σ αγγίζω με τη σκέψη
Με ένα άγγιγμα τρυφερό
Δεν ξέρω, αν το νοιώθεις;
Σου λέω λόγια της ψυχής
Φαντάζομαι τα φιλιά σου
Ακούω μαζί σου μουσική
Σου λέω λόγια αγάπης
Σε ντύνω με χρώματα φωτιάς
Ακούω την ανάσα
Στέλνω μηνύματα σιωπής
Δεν ξέρω, αν τα παίρνεις;
Έτσι είναι φτιαγμένη η ζωή
Να θέλουμε, να ποθούμε
Αλλά εκείνη να μας οδηγεί
Στην καθημερινότητα που ζούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
ΘΑ ΘΕΛΑ, ΑΛΛΑ - ποίημα
ΘΑ ΘΕΛΑ, ΑΛΛΑ
Θα θελα, να πιάσω το χέρι σου
Αλλά διστάζω
Αφού δεν μπορώ να το κρατάω συνέχεια
Το σκέπτομαι και δειλιάζω
Μετά όμως σκέπτομαι
Και τι θα πει, συνέχεια;
Και μια στιγμή, συνέχεια δεν είναι;
Και απλώνω το χέρι
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
Θα θελα αρκεί, να το θελες κι εσύ
Αλλά διστάζεις
Οχυρωμένη στα πιστεύω σου
Ούτε το σκέπτεσαι, ούτε σε νοιάζει
Σκέψου όμως
Ένα χέρι σε περιμένει
Το άγγιγμα κρατάει μια στιγμή
Αλλά μπορεί να είναι αιώνιο
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
Θα θελα, να πιάσω το χέρι σου
Αλλά διστάζω
Αφού δεν μπορώ να το κρατάω συνέχεια
Το σκέπτομαι και δειλιάζω
Μετά όμως σκέπτομαι
Και τι θα πει, συνέχεια;
Και μια στιγμή, συνέχεια δεν είναι;
Και απλώνω το χέρι
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
Θα θελα αρκεί, να το θελες κι εσύ
Αλλά διστάζεις
Οχυρωμένη στα πιστεύω σου
Ούτε το σκέπτεσαι, ούτε σε νοιάζει
Σκέψου όμως
Ένα χέρι σε περιμένει
Το άγγιγμα κρατάει μια στιγμή
Αλλά μπορεί να είναι αιώνιο
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Η ΚΡΙΣΗ - σκέψεις
Η ΚΡΙΣΗ
Ζούμε μια κρίση, το μέγεθος της οποίας δεν ξέρουμε!
Μια κρίση που είναι αποτέλεσμα, κυρίως της ανευθυνότητας των κρατούντων και επικεφαλής τους υποτίθεται, είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Προσπαθώ να την καταλάβω αυτή την κρίση.
Σε μια οικογένεια, ο δανεισμός πέραν των δυνατοτήτων, ξέρουμε που οδηγεί. Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και με το κράτος.
Τώρα γιατί φτάσαμε εδώ που είμαστε; Καλόν είναι να το ψάχνουμε, αλλά πρέπει να βρούμε και λύση για να το ξεπεράσουμε.
Και για να κάνουμε οποιονδήποτε σχεδιασμό, πρέπει να ξέρουμε τα στοιχεία .
Πρώτον : Τι χρωστάμε;
Δεύτερον : Πόσα χρειαζόμαστε κάθε χρόνο;
Τρίτο: Πόσα μαζεύουμε κάθε χρόνο;
Και φαίνεται, ότι ξέρουμε ίσως μόνο το πρώτο.
Κι αν συμβαίνει αυτό και στους ασχολούμενους με τα οικονομικά του κράτους, βράσε όριζαν!
Απλά αυτά που μαζεύουμε, πρέπει να είναι παραπάνω απ αυτά που χρειαζόμαστε, για να περισσεύει και κάτι για να ελαττώσουμε το χρέος.
Απλά πράγματα θα μου πείτε! Αλλά τα πράγματα πάντα είναι απλά.
Γίνονται πολύπλοκα, γιατί η πολυπλοκότητα εξυπηρετεί διάφορα συμφέροντα και ο νοών, νοείτω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/12/2010
Ζούμε μια κρίση, το μέγεθος της οποίας δεν ξέρουμε!
Μια κρίση που είναι αποτέλεσμα, κυρίως της ανευθυνότητας των κρατούντων και επικεφαλής τους υποτίθεται, είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Προσπαθώ να την καταλάβω αυτή την κρίση.
Σε μια οικογένεια, ο δανεισμός πέραν των δυνατοτήτων, ξέρουμε που οδηγεί. Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και με το κράτος.
Τώρα γιατί φτάσαμε εδώ που είμαστε; Καλόν είναι να το ψάχνουμε, αλλά πρέπει να βρούμε και λύση για να το ξεπεράσουμε.
Και για να κάνουμε οποιονδήποτε σχεδιασμό, πρέπει να ξέρουμε τα στοιχεία .
Πρώτον : Τι χρωστάμε;
Δεύτερον : Πόσα χρειαζόμαστε κάθε χρόνο;
Τρίτο: Πόσα μαζεύουμε κάθε χρόνο;
Και φαίνεται, ότι ξέρουμε ίσως μόνο το πρώτο.
Κι αν συμβαίνει αυτό και στους ασχολούμενους με τα οικονομικά του κράτους, βράσε όριζαν!
Απλά αυτά που μαζεύουμε, πρέπει να είναι παραπάνω απ αυτά που χρειαζόμαστε, για να περισσεύει και κάτι για να ελαττώσουμε το χρέος.
Απλά πράγματα θα μου πείτε! Αλλά τα πράγματα πάντα είναι απλά.
Γίνονται πολύπλοκα, γιατί η πολυπλοκότητα εξυπηρετεί διάφορα συμφέροντα και ο νοών, νοείτω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/12/2010
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ - ποίημα
ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Στους δρόμους σου ζωή
Όσο εσύ μου το επιτρέπεις
Αναζητώντας το μεγάλο μυστικό
Γιατί δεν έχεις, καλή πολεοδομία;
Μια τεράστια λεωφόρος
Και ξαφνικά καταλήγει σε αδιέξοδο
Ένα μονοπάτι ασήμαντο
Που ξαφνικά σε βγάζει στη λεωφόρο της ευτυχίας
Ποιος είναι ο πολεοδόμος σου ζωή;
Να του παραπονεθώ
Να του πω
Φτάνουν οι εκπλήξεις!
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Έχοντας τα μάτια ανοιχτά
Ξέροντας ότι, ό,τι φαίνεται δεν είναι
Και ότι είναι
Μπορεί και να μη φαίνεται
Όχι δεν είμαι η Πυθία, ζωή
Αν κάπου πρέπει να την αναζητήσεις
Είναι στα συστατικά σου κι αυτή
Στο αίμα σου ρέει
Αλλά τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια
Τώρα που το ξανασκέφτομαι
Η έλλειψη σήμανσης
Είναι αυτή, που δίνει νόημα στη ζωή
Γι αυτό θα συνεχίσω να περπατάω
Θέτοντας άλλα ερωτήματα
Και υπάρχουν τόσα πολλά
Που μια ζωή δεν φτάνει
Και που ξέρεις αν σ αρέσουν
Μπορεί να συνεχίσουμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 01/12/2010
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Στους δρόμους σου ζωή
Όσο εσύ μου το επιτρέπεις
Αναζητώντας το μεγάλο μυστικό
Γιατί δεν έχεις, καλή πολεοδομία;
Μια τεράστια λεωφόρος
Και ξαφνικά καταλήγει σε αδιέξοδο
Ένα μονοπάτι ασήμαντο
Που ξαφνικά σε βγάζει στη λεωφόρο της ευτυχίας
Ποιος είναι ο πολεοδόμος σου ζωή;
Να του παραπονεθώ
Να του πω
Φτάνουν οι εκπλήξεις!
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Έχοντας τα μάτια ανοιχτά
Ξέροντας ότι, ό,τι φαίνεται δεν είναι
Και ότι είναι
Μπορεί και να μη φαίνεται
Όχι δεν είμαι η Πυθία, ζωή
Αν κάπου πρέπει να την αναζητήσεις
Είναι στα συστατικά σου κι αυτή
Στο αίμα σου ρέει
Αλλά τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια
Τώρα που το ξανασκέφτομαι
Η έλλειψη σήμανσης
Είναι αυτή, που δίνει νόημα στη ζωή
Γι αυτό θα συνεχίσω να περπατάω
Θέτοντας άλλα ερωτήματα
Και υπάρχουν τόσα πολλά
Που μια ζωή δεν φτάνει
Και που ξέρεις αν σ αρέσουν
Μπορεί να συνεχίσουμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 01/12/2010
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
ΓΕΛΑΜΕ - ποίημα
ΓΕΛΑΜΕ
Όχι δεν γελάμε
Γιατί κερδίσαμε το λαχείο
Γελάμε
Γιατί ζήσαμε και σήμερα
Όχι δεν γελάμε
Γιατί το όνειρο έγινε πραγματικότητα
Γελάμε
Γιατί και σήμερα θα δούμε όνειρο
Ζωή είσαι πολύ σκληρή
Για κλάματα θα έλεγα
Αλλά εμείς γελάμε
Αυτό είναι το αντίδοτο
Όχι δεν γελάμε
Γιατί επιτέλους αγαπήσαμε
Γελάμε
Γιατί υπάρχει αγάπη
Όχι δεν γελάμε
Γιατί είμαστε γελοίοι
Γελάμε
Γιατί όποιος γελάει, μπορεί και να κλάψει
Ζωή είσαι πολύ σκληρή
Για κλάματα θα έλεγα
Αλλά εμείς γελάμε
Αυτό είναι το αντίδοτο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/11/2010
Όχι δεν γελάμε
Γιατί κερδίσαμε το λαχείο
Γελάμε
Γιατί ζήσαμε και σήμερα
Όχι δεν γελάμε
Γιατί το όνειρο έγινε πραγματικότητα
Γελάμε
Γιατί και σήμερα θα δούμε όνειρο
Ζωή είσαι πολύ σκληρή
Για κλάματα θα έλεγα
Αλλά εμείς γελάμε
Αυτό είναι το αντίδοτο
Όχι δεν γελάμε
Γιατί επιτέλους αγαπήσαμε
Γελάμε
Γιατί υπάρχει αγάπη
Όχι δεν γελάμε
Γιατί είμαστε γελοίοι
Γελάμε
Γιατί όποιος γελάει, μπορεί και να κλάψει
Ζωή είσαι πολύ σκληρή
Για κλάματα θα έλεγα
Αλλά εμείς γελάμε
Αυτό είναι το αντίδοτο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/11/2010
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
ΚΑΛΗΜΕΡΑ .... ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ .... ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥ ..... ''ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ''
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ - ποίημα
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Πήρε ο Θεός ένα γράμμα
Από κάποιον Παπανέου
Ότι ο περιούσιος λαός
Τη βγάζει, δεν την βγάζει
Και φώναξε τους αρχάγγελους
Το λόγο να ζητήσει
Τι είναι αυτό που πήγε στραβά
Και πάνε κατά διαόλου
Νομίσανε ότι μπορούν
Με δανεικά να ζούνε
Και τη δουλειά εγκατέλειψαν
Και το ‘ριξαν στη λαμόγια
Και κείνοι που είναι υπεύθυνοι
Τους νόμους να εφαρμόζουν;
Α! Αυτοί
Έγιναν αρχιλαμόγια
Στεναχωρήθηκε ο Θεός
Αλλά τον αγαπά αυτόν τον τόπο
Ελάτε ρε αρχάγγελοι
Και κάποια λύση θα υπάρχει
Θεέ μας το σκεφτήκαμε
Αλλά στον παράδεισο
Οικονομολόγοι δεν υπάρχουν
Όλοι τους είναι στη κόλαση
Δεν πειράζει αγγελούδια μου
Θα κάνω ένα θαύμα
Έχω καιρό να το επιχειρήσω
Αλλά πιστεύω, ότι θυμάμαι
Γράψτε σ αυτόν τον Παπανέου
Να μην ανησυχεί
Τώρα π ανέλαβε ο Θεός
Τα πάντα θα λυθούνε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/11/2010
Πήρε ο Θεός ένα γράμμα
Από κάποιον Παπανέου
Ότι ο περιούσιος λαός
Τη βγάζει, δεν την βγάζει
Και φώναξε τους αρχάγγελους
Το λόγο να ζητήσει
Τι είναι αυτό που πήγε στραβά
Και πάνε κατά διαόλου
Νομίσανε ότι μπορούν
Με δανεικά να ζούνε
Και τη δουλειά εγκατέλειψαν
Και το ‘ριξαν στη λαμόγια
Και κείνοι που είναι υπεύθυνοι
Τους νόμους να εφαρμόζουν;
Α! Αυτοί
Έγιναν αρχιλαμόγια
Στεναχωρήθηκε ο Θεός
Αλλά τον αγαπά αυτόν τον τόπο
Ελάτε ρε αρχάγγελοι
Και κάποια λύση θα υπάρχει
Θεέ μας το σκεφτήκαμε
Αλλά στον παράδεισο
Οικονομολόγοι δεν υπάρχουν
Όλοι τους είναι στη κόλαση
Δεν πειράζει αγγελούδια μου
Θα κάνω ένα θαύμα
Έχω καιρό να το επιχειρήσω
Αλλά πιστεύω, ότι θυμάμαι
Γράψτε σ αυτόν τον Παπανέου
Να μην ανησυχεί
Τώρα π ανέλαβε ο Θεός
Τα πάντα θα λυθούνε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/11/2010
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010
ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ - ποίημα
ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ
Ιδανικό, δεν υπάρχει
Παρά μόνο στο μυαλό μας
Εκεί που όλα τα φτιάχνουμε
Όπως θέλουμε
Ο ιδανικός εραστής
Πρόσωπο του ονείρου
Που μας οδηγεί στον παράδεισο
Άραγε, υπάρχει;
Ο ιδανικός φίλος
Έτοιμος να πέσει
Στη φωτιά για μας
Άραγε, υπάρχει;
Ο ιδανικός σύζυγος
Ο άνθρωπος υποζύγιο
Άνθρωπος χωρίς θέλω
Άραγε, υπάρχει;
Γι αυτό ας αφήσουμε, τα ιδανικά
Κι ας προσαρμοστούμε
Στα ρεαλιστικά
Αν θέλουμε να μην αεροβατούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/11/2010
Ιδανικό, δεν υπάρχει
Παρά μόνο στο μυαλό μας
Εκεί που όλα τα φτιάχνουμε
Όπως θέλουμε
Ο ιδανικός εραστής
Πρόσωπο του ονείρου
Που μας οδηγεί στον παράδεισο
Άραγε, υπάρχει;
Ο ιδανικός φίλος
Έτοιμος να πέσει
Στη φωτιά για μας
Άραγε, υπάρχει;
Ο ιδανικός σύζυγος
Ο άνθρωπος υποζύγιο
Άνθρωπος χωρίς θέλω
Άραγε, υπάρχει;
Γι αυτό ας αφήσουμε, τα ιδανικά
Κι ας προσαρμοστούμε
Στα ρεαλιστικά
Αν θέλουμε να μην αεροβατούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/11/2010
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ - ποίημα
ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ
Όλοι ξυπνάμε το πρωί
Με την ελπίδα για μια όμορφη μέρα
Μια μέρα χωρίς προβλήματα
Μια μέρα διαφορετική απ τις άλλες
Ο άνεργος πίνει καφέ
Και ονειρεύεται, ότι δουλεύει
Ο πεινασμένος τρώει τον αγλέορα
Αλλά η φαντασία, δεν χορταίνει
Ο συνταξιούχος αναπολεί
Τότε που τη σύνταξη ονειρευόταν
Και τώρα τη δουλειά αποζητά
Για να γεμίσει τις άδειες ώρες
Όλοι ξυπνάμε το πρωί
Μικροί, παιδιά, μεγάλοι
Με την ελπίδα στην ψυχή
Ότι η σημερινή μέρα θα μείνει χαραγμένη
Ο μικρός για το σχολείο ετοιμάζεται
Και ενδόμυχα αναμένει
Όταν θα φτάσει στο σχολείο του
Μια εκδρομή να τον περιμένει
Έλα παραπονιάρη μου
Και για σένα νε θα γράψω
Ερωτευμένος πάντοτε
Εύχομαι σήμερα να ευτυχήσεις
Όλοι ξυπνάμε το πρωί
Με όνειρα μεγάλα
Κι μέρα περνά αδυσώπητη
Κι αύριο μέρα θα είναι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/11/2010
Όλοι ξυπνάμε το πρωί
Με την ελπίδα για μια όμορφη μέρα
Μια μέρα χωρίς προβλήματα
Μια μέρα διαφορετική απ τις άλλες
Ο άνεργος πίνει καφέ
Και ονειρεύεται, ότι δουλεύει
Ο πεινασμένος τρώει τον αγλέορα
Αλλά η φαντασία, δεν χορταίνει
Ο συνταξιούχος αναπολεί
Τότε που τη σύνταξη ονειρευόταν
Και τώρα τη δουλειά αποζητά
Για να γεμίσει τις άδειες ώρες
Όλοι ξυπνάμε το πρωί
Μικροί, παιδιά, μεγάλοι
Με την ελπίδα στην ψυχή
Ότι η σημερινή μέρα θα μείνει χαραγμένη
Ο μικρός για το σχολείο ετοιμάζεται
Και ενδόμυχα αναμένει
Όταν θα φτάσει στο σχολείο του
Μια εκδρομή να τον περιμένει
Έλα παραπονιάρη μου
Και για σένα νε θα γράψω
Ερωτευμένος πάντοτε
Εύχομαι σήμερα να ευτυχήσεις
Όλοι ξυπνάμε το πρωί
Με όνειρα μεγάλα
Κι μέρα περνά αδυσώπητη
Κι αύριο μέρα θα είναι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/11/2010
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010
Ο ΦΙΛΟΣ - ποίημα
Ο ΦΙΛΟΣ
Επειδή όλοι θέλουμε
Κάποιον να είναι δίπλα μας
Και επειδή ο φύλακας άγγελος μας
Δεν φαίνεται
Ψάχνουμε να βρούμε, ένα φίλο
Ένα φίλο που θα μας ακούει
Ένα φίλο που θα μας συμπονάει
Ένα φίλο που θα μας αγαπάει, άδολα
Ένα φίλο που θα αντέχει στα δύσκολα
Ένα φίλο που να είναι φίλος
Όχι, δεν ψάχνουμε το μυθικό τέρας
Ούτε τη χίμαιρα
Ψάχνουμε το μυθικό λωτό
Που όποιος τον τρώει
Ξεχνάει αυτά που τον πονάνε
Φίλε ξέρω πως δεν υπάρχεις
Αλλά εγώ σε έχω ανάγκη
Γι αυτό σε δέχομαι, όπως και να σαι
Και μόνο που σε λέω, φίλε
Νοιώθω πως δεν είμαι μόνος
Φίλε μην με κατηγορείς
Γι αυτά που λέω
Δεν αφορούν προσωπικά εσένα
Όλους μας αφορούν. Όλους που κατά καιρούς
Το παίζουμε φίλοι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/11/2010
Επειδή όλοι θέλουμε
Κάποιον να είναι δίπλα μας
Και επειδή ο φύλακας άγγελος μας
Δεν φαίνεται
Ψάχνουμε να βρούμε, ένα φίλο
Ένα φίλο που θα μας ακούει
Ένα φίλο που θα μας συμπονάει
Ένα φίλο που θα μας αγαπάει, άδολα
Ένα φίλο που θα αντέχει στα δύσκολα
Ένα φίλο που να είναι φίλος
Όχι, δεν ψάχνουμε το μυθικό τέρας
Ούτε τη χίμαιρα
Ψάχνουμε το μυθικό λωτό
Που όποιος τον τρώει
Ξεχνάει αυτά που τον πονάνε
Φίλε ξέρω πως δεν υπάρχεις
Αλλά εγώ σε έχω ανάγκη
Γι αυτό σε δέχομαι, όπως και να σαι
Και μόνο που σε λέω, φίλε
Νοιώθω πως δεν είμαι μόνος
Φίλε μην με κατηγορείς
Γι αυτά που λέω
Δεν αφορούν προσωπικά εσένα
Όλους μας αφορούν. Όλους που κατά καιρούς
Το παίζουμε φίλοι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/11/2010
Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
ΨΕΜΑΤΑ ....
ΔΕΚΑ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ"Δεν ήπια πολύ"
"Δεν έχω τίποτα, είμαι καλά"
"Δεν είχα σήμα"
"Δεν ήταν τόσο ακριβό"
"Τώρα έρχομαι"
"Είμαι κολλημένος στην κίνηση"
"Όχι, δεν δείχνεις καθόλου χοντρή"
"Συγνώμη, δεν είδα την κλήση σου"
"Έχεις αδυνατίσει"
"Είναι αυτό που πάντα ήθελα"
http://women.gr.msn.com/gallery.aspx?cp-documentid=153900101
"Δεν έχω τίποτα, είμαι καλά"
"Δεν είχα σήμα"
"Δεν ήταν τόσο ακριβό"
"Τώρα έρχομαι"
"Είμαι κολλημένος στην κίνηση"
"Όχι, δεν δείχνεις καθόλου χοντρή"
"Συγνώμη, δεν είδα την κλήση σου"
"Έχεις αδυνατίσει"
"Είναι αυτό που πάντα ήθελα"
http://women.gr.msn.com/gallery.aspx?cp-documentid=153900101
ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ - ποίημα
ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ
Σκέπτομαι. Και τι δε σκέπτομαι!
Ευτυχώς, έχω ελευθερία στη σκέψη
Αλλά δεν μπορώ! Όλα να τα γράψω
Υπάρχει η ανθρώπινη βλακεία
Ναι, η βλακεία του καθωσπρεπισμού
Αυτή που περιμένει να σχολιάσει
Αυτή που περιμένει να τσακίσει
Αυτή που τρέφεται, από τις σκέψεις των άλλων
Σκέπτομαι και ψάχνω να βρω
Τρόπους να πω αυτό που θέλω
Χωρίς να προκαλέσω
Αλλά αυτό είναι τόσο δύσκολο!
Πως να μιλήσεις για τον έρωτα
Χωρίς να χαρακτηριστείς ξεδιάντροπος;
Πως να μιλήσεις για αγάπη
Όταν ξέρεις, πόσο κίβδηλη μπορεί, να είναι
Όμως όλα, είναι τόσο ξεκάθαρα στη σκέψη
Κι αν βρεις κάποιον να την μοιραστείς
Ανεξάρτητα αν συμφωνεί
Μην χάσεις την ευκαιρία
Σκέπτομαι και θα συνεχίσω να σκέφτομαι
Και αυτά που μπορώ να πω
Θα τα λέω
Και τα υπόλοιπα θα τα υπονοώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 23/11/2010
Σκέπτομαι. Και τι δε σκέπτομαι!
Ευτυχώς, έχω ελευθερία στη σκέψη
Αλλά δεν μπορώ! Όλα να τα γράψω
Υπάρχει η ανθρώπινη βλακεία
Ναι, η βλακεία του καθωσπρεπισμού
Αυτή που περιμένει να σχολιάσει
Αυτή που περιμένει να τσακίσει
Αυτή που τρέφεται, από τις σκέψεις των άλλων
Σκέπτομαι και ψάχνω να βρω
Τρόπους να πω αυτό που θέλω
Χωρίς να προκαλέσω
Αλλά αυτό είναι τόσο δύσκολο!
Πως να μιλήσεις για τον έρωτα
Χωρίς να χαρακτηριστείς ξεδιάντροπος;
Πως να μιλήσεις για αγάπη
Όταν ξέρεις, πόσο κίβδηλη μπορεί, να είναι
Όμως όλα, είναι τόσο ξεκάθαρα στη σκέψη
Κι αν βρεις κάποιον να την μοιραστείς
Ανεξάρτητα αν συμφωνεί
Μην χάσεις την ευκαιρία
Σκέπτομαι και θα συνεχίσω να σκέφτομαι
Και αυτά που μπορώ να πω
Θα τα λέω
Και τα υπόλοιπα θα τα υπονοώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 23/11/2010
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010
ΕΡΩΤΑΣ Ο ΔΥΝΑΤΟΣ - ποίημα
ΕΡΩΤΑΣ Ο ΔΥΝΑΤΟΣ
Του έρωτα του είπανε
Πως δύναμη δεν έχει
Και κείνος χαμογέλασε
Όπως χαμογελούν, όλοι οι επιτυχημένοι
Η δύναμη πως φαίνεται;
Απ τα μούσκουλα και μόνο;
Ή μήπως από το αποτέλεσμα;
Στο τέλος κάθε γύρου;
Ο έρωτας νικάει την ντροπή
Ποιος άλλος τη νικάει;
Κάνει σακάτη τον εγωισμό
Και κυρίως τον κάνει, να το λέει
Ο έρωτας έχει δύναμη
Μα είναι και μπερμπάντης
Μπαίνει, πολεμάει και νικά
Και ξαφνικά αλλάζει
Ο έρωτας είναι δυνατός
Ενώνει τα ανόμοια
Το άνεμο προσέξατε
Γιατί όπου φυσάει, τον πάει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 22/11/2010
Του έρωτα του είπανε
Πως δύναμη δεν έχει
Και κείνος χαμογέλασε
Όπως χαμογελούν, όλοι οι επιτυχημένοι
Η δύναμη πως φαίνεται;
Απ τα μούσκουλα και μόνο;
Ή μήπως από το αποτέλεσμα;
Στο τέλος κάθε γύρου;
Ο έρωτας νικάει την ντροπή
Ποιος άλλος τη νικάει;
Κάνει σακάτη τον εγωισμό
Και κυρίως τον κάνει, να το λέει
Ο έρωτας έχει δύναμη
Μα είναι και μπερμπάντης
Μπαίνει, πολεμάει και νικά
Και ξαφνικά αλλάζει
Ο έρωτας είναι δυνατός
Ενώνει τα ανόμοια
Το άνεμο προσέξατε
Γιατί όπου φυσάει, τον πάει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 22/11/2010
Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010
ΣΕ ΕΚΡΥΨΑ - ποίημα
ΣΕ ΕΚΡΥΨΑ
Σε έκρυψα, εκεί
Που η ψυχή κρύβει τα πολύτιμα
Και έκλαψα γιατί
Θα είσαι πλέον μια ανάμνηση
Μια ανάμνηση που
Στις δύσκολες στιγμές
Θα μου προσφέρει
Μια ζεστή αγκαλιά
Δεν το ξέρεις
Κανένας δεν ξέρει
Τα κρυμμένα πολύτιμα του άλλου
Αλλά σκέψου, γιατί κι εσύ έχεις
Όλοι έχουμε στιγμές
Που τις φυλάμε στην ψυχή
Όλοι ζούμε
Με τη σκέψη ενός, αν
Σε έκρυψα εκεί
Που η ψυχή κρύβει τα πολύτιμα
Μαζί με τις πιο όμορφες εικόνες
Και εύχομαι, να ευτυχήσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/11/2010
Σε έκρυψα, εκεί
Που η ψυχή κρύβει τα πολύτιμα
Και έκλαψα γιατί
Θα είσαι πλέον μια ανάμνηση
Μια ανάμνηση που
Στις δύσκολες στιγμές
Θα μου προσφέρει
Μια ζεστή αγκαλιά
Δεν το ξέρεις
Κανένας δεν ξέρει
Τα κρυμμένα πολύτιμα του άλλου
Αλλά σκέψου, γιατί κι εσύ έχεις
Όλοι έχουμε στιγμές
Που τις φυλάμε στην ψυχή
Όλοι ζούμε
Με τη σκέψη ενός, αν
Σε έκρυψα εκεί
Που η ψυχή κρύβει τα πολύτιμα
Μαζί με τις πιο όμορφες εικόνες
Και εύχομαι, να ευτυχήσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/11/2010
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ - ποίημα
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ
Ξέρω, έχεις δίκιο
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι
Κι εγώ έχω δίκιο
Όλοι τελικά, έχουμε δίκιο
Έτσι είναι φτιαγμένο το μυαλό
Το δίκιο να έχει πολλές εκφράσεις
Και να μας ικανοποιεί όλους
Ακόμα και την αλήθεια
Το πρόβλημα είναι
Ότι το δικό μας δίκιο
Πάντα το βάζουμε πάνω απ όλα
Αδιαφορώντας για το δίκιο των άλλων
Κι αλήθεια είναι, η δικιά μας αλήθεια
Και το δίκιο που δεν ικανοποιεί την αλήθεια μας
Είναι άδικο
Και πάει λέγοντας
Μην ψάχνεις να βρεις το δίκιο
Κάνε αυτό που θέλεις
Κι αν χρειαστεί κάτι θα βρεις
Να πείσεις και τον εαυτό σου
Όλοι έχουμε δίκιο
Και ο κλέφτης και ο ψεύτης
Γιατί πάντα υπάρχει μια δικαιολογία
Που κάνει το άδικο, να φαντάζει δίκαιο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/11/2010
Ξέρω, έχεις δίκιο
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι
Κι εγώ έχω δίκιο
Όλοι τελικά, έχουμε δίκιο
Έτσι είναι φτιαγμένο το μυαλό
Το δίκιο να έχει πολλές εκφράσεις
Και να μας ικανοποιεί όλους
Ακόμα και την αλήθεια
Το πρόβλημα είναι
Ότι το δικό μας δίκιο
Πάντα το βάζουμε πάνω απ όλα
Αδιαφορώντας για το δίκιο των άλλων
Κι αλήθεια είναι, η δικιά μας αλήθεια
Και το δίκιο που δεν ικανοποιεί την αλήθεια μας
Είναι άδικο
Και πάει λέγοντας
Μην ψάχνεις να βρεις το δίκιο
Κάνε αυτό που θέλεις
Κι αν χρειαστεί κάτι θα βρεις
Να πείσεις και τον εαυτό σου
Όλοι έχουμε δίκιο
Και ο κλέφτης και ο ψεύτης
Γιατί πάντα υπάρχει μια δικαιολογία
Που κάνει το άδικο, να φαντάζει δίκαιο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/11/2010
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΖΥΓΙΟ (Ο ΓΑΜΟΣ) - ποίημα
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΖΥΓΙΟ (Ο ΓΑΜΟΣ)
Επειδή είμαι παντρεμένος
Δεν είμαι υποζύγιο
Όχι, ότι με φοβίζουν τα βάρη
Φτάνει να μη ξεχνιέται η ανθρώπινη υπόσταση μου
Έχω κι εγώ επιθυμίες
Κι αν δεν ικανοποιούνται μέσα στο γάμο
Το βρίσκω λογικό
Να ψάχνομαι
Και μόνο, το ότι ψάχνομαι
Δεν με κάνει να διαφέρω από υποζύγιο
Κι ο γάιδαρος ψάχνει
Αυτό δεν σημαίνει, ότι είναι άνθρωπος
Άνθρωπος είμαι, γιατί σκέπτομαι
Σκέπτομαι και καταλήγω
Ο γάμος δεν είναι φυλακή
Είναι επιθυμητή συμβίωση
Κι αν κάποιος τον βλέπει αλλιώς
Κάνει μεγάλο λάθος
Δεν είναι όρκος, δεν είναι φυλακή
Είναι ευτυχισμένη καθημερινότητα
Αυτά λέει ένα υποζύγιο
Που δεν είναι υποζύγιο
Αλλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος
Που πιστεύει στην ευτυχία
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/11/2010
Επειδή είμαι παντρεμένος
Δεν είμαι υποζύγιο
Όχι, ότι με φοβίζουν τα βάρη
Φτάνει να μη ξεχνιέται η ανθρώπινη υπόσταση μου
Έχω κι εγώ επιθυμίες
Κι αν δεν ικανοποιούνται μέσα στο γάμο
Το βρίσκω λογικό
Να ψάχνομαι
Και μόνο, το ότι ψάχνομαι
Δεν με κάνει να διαφέρω από υποζύγιο
Κι ο γάιδαρος ψάχνει
Αυτό δεν σημαίνει, ότι είναι άνθρωπος
Άνθρωπος είμαι, γιατί σκέπτομαι
Σκέπτομαι και καταλήγω
Ο γάμος δεν είναι φυλακή
Είναι επιθυμητή συμβίωση
Κι αν κάποιος τον βλέπει αλλιώς
Κάνει μεγάλο λάθος
Δεν είναι όρκος, δεν είναι φυλακή
Είναι ευτυχισμένη καθημερινότητα
Αυτά λέει ένα υποζύγιο
Που δεν είναι υποζύγιο
Αλλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος
Που πιστεύει στην ευτυχία
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/11/2010
Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010
ΣΕ ΨΑΧΝΩ - ποίημα
ΣΕ ΨΑΧΝΩ
Σε ψάχνω! Δεν έχει σημασία
Το ότι σε έχασα
Σημασία έχει
Το ότι σε ψάχνω
Σε ψάχνω! Γιατί τότε που σε είχα
Δεν ήξερα, τι είχα
Και πολλές φορές, για να εκτιμήσουμε κάτι
Πρέπει να το χάσουμε
Σε ψάχνω! Όχι στο όνειρο
Γιατί εκεί είναι εύκολο να σε βρω
Σε ψάχνω! Στην καθημερινότητα
Μα εσύ χάθηκες
Σε ψάχνω! Αν και ξέρω
Ότι ο χρόνος όλα τα αλλάζει
Και το ότι χάθηκες
Κάτι σημαίνει
Σε ψάχνω! Να σου πω
Πόσο σ αγάπησα
Όχι γιατί έχει κάποια σημασία
Αλλά γιατί έτσι αισθάνομαι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 17/11/2010
Σε ψάχνω! Δεν έχει σημασία
Το ότι σε έχασα
Σημασία έχει
Το ότι σε ψάχνω
Σε ψάχνω! Γιατί τότε που σε είχα
Δεν ήξερα, τι είχα
Και πολλές φορές, για να εκτιμήσουμε κάτι
Πρέπει να το χάσουμε
Σε ψάχνω! Όχι στο όνειρο
Γιατί εκεί είναι εύκολο να σε βρω
Σε ψάχνω! Στην καθημερινότητα
Μα εσύ χάθηκες
Σε ψάχνω! Αν και ξέρω
Ότι ο χρόνος όλα τα αλλάζει
Και το ότι χάθηκες
Κάτι σημαίνει
Σε ψάχνω! Να σου πω
Πόσο σ αγάπησα
Όχι γιατί έχει κάποια σημασία
Αλλά γιατί έτσι αισθάνομαι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 17/11/2010
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ - ποίημα
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ
Και ξαφνικά το βουνό
Άρχισε να κινείται
Που πας; Του λέει ο αετός
Επάνω σου έχω τη φωλιά μου
Το βουνό τον κοίταξε καλά
Να του απαντήσω; Σκέφτηκε
Αλλά γιατί να μην το πω
Πάω να βρω τον Μωάμεθ
Καλά εσύ ολόκληρο βουνό
Και πας να βρεις κάποιον;
Γιατί εκείνος δεν μπορεί;
Όσο ισχυρός και να ναι
Δεν ξέρω τι κάνει εκείνος
Αλλά εγώ τον αγαπώ
Και μιας κι αυτός δεν έρχεται
Πάω εγώ σ εκείνον
Το κατάλαβε καλά ο αετός
Και άρχισε να το φωνάζει
Όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό
Τότε το βουνό, που αγαπά, πάει στον Μωάμεθ
Το άκουσαν οι άνθρωποι
Και από τότε ψάχνουν
Ποιος είναι το βουνό
Και ποιος είναι ο Μωάμεθ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/07/2009
Και ξαφνικά το βουνό
Άρχισε να κινείται
Που πας; Του λέει ο αετός
Επάνω σου έχω τη φωλιά μου
Το βουνό τον κοίταξε καλά
Να του απαντήσω; Σκέφτηκε
Αλλά γιατί να μην το πω
Πάω να βρω τον Μωάμεθ
Καλά εσύ ολόκληρο βουνό
Και πας να βρεις κάποιον;
Γιατί εκείνος δεν μπορεί;
Όσο ισχυρός και να ναι
Δεν ξέρω τι κάνει εκείνος
Αλλά εγώ τον αγαπώ
Και μιας κι αυτός δεν έρχεται
Πάω εγώ σ εκείνον
Το κατάλαβε καλά ο αετός
Και άρχισε να το φωνάζει
Όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό
Τότε το βουνό, που αγαπά, πάει στον Μωάμεθ
Το άκουσαν οι άνθρωποι
Και από τότε ψάχνουν
Ποιος είναι το βουνό
Και ποιος είναι ο Μωάμεθ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/07/2009
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ - ποίημα
ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ
ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ
Η αρχοντιά στη φτώχια μας
Είναι η καλοσύνη
Βρίσκει κανείς αισθήματα
Κι αγάπη που δεν σβήνει
Λείπει το χρήμα, που σκορπά
Μίση και κακία
Σκλάβα του κάνει την καρδιά
Κι αρχίζει η αδικία
Μες τη ζωή θα ήμαστε
Όλοι ευτυχισμένοι
Αν όλοι ήμαστε φτωχοί
Όλοι κατατρεγμένοι
ΕΝΑΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ
Για τους φτωχούς παρηγοριά
Είναι η καλοσύνη
Πεινάνε! Αλλά τρώνε απ τα ψίχουλα
Που η μοίρα τους, τους δίνει
Το χρήμα το περιφρονούν
Ή εκείνο δεν τους θέλει;
Κάνετε ένα πείραμα
Και τότε θα τα πούμε
Ξεχνάνε τα αισθήματα
Και βλέπουν το συμφέρον
Αφήνουνε το όνειρο
Και ζούνε τη ζωή
ΑΛΕΚΟΣ
Τα πάντα είναι θέατρο
Μες τη ζωή που ζούμε
Καθένας προσαρμόζεται
Σε ό,τι θα του ‘ρθουνε
Μα αν κάποτε φανερωθεί
Στ αλήθεια η αλήθεια
Ο κόσμος θα καταστραφεί
Ή θα τρισευτυχίσει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (ΑΛΕΚΟΣ) 23/06/1967
ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ
Η αρχοντιά στη φτώχια μας
Είναι η καλοσύνη
Βρίσκει κανείς αισθήματα
Κι αγάπη που δεν σβήνει
Λείπει το χρήμα, που σκορπά
Μίση και κακία
Σκλάβα του κάνει την καρδιά
Κι αρχίζει η αδικία
Μες τη ζωή θα ήμαστε
Όλοι ευτυχισμένοι
Αν όλοι ήμαστε φτωχοί
Όλοι κατατρεγμένοι
ΕΝΑΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ
Για τους φτωχούς παρηγοριά
Είναι η καλοσύνη
Πεινάνε! Αλλά τρώνε απ τα ψίχουλα
Που η μοίρα τους, τους δίνει
Το χρήμα το περιφρονούν
Ή εκείνο δεν τους θέλει;
Κάνετε ένα πείραμα
Και τότε θα τα πούμε
Ξεχνάνε τα αισθήματα
Και βλέπουν το συμφέρον
Αφήνουνε το όνειρο
Και ζούνε τη ζωή
ΑΛΕΚΟΣ
Τα πάντα είναι θέατρο
Μες τη ζωή που ζούμε
Καθένας προσαρμόζεται
Σε ό,τι θα του ‘ρθουνε
Μα αν κάποτε φανερωθεί
Στ αλήθεια η αλήθεια
Ο κόσμος θα καταστραφεί
Ή θα τρισευτυχίσει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (ΑΛΕΚΟΣ) 23/06/1967
Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ - ποίημα
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
Και μιλάω με τον εαυτό μου
Και ως συνήθως διαφωνούμε
Γιατί αυτός το παίζει θεός
Ενώ εγώ είμαι άνθρωπος
Αυτός βάζει τα πρέπει
Πάνω απ όλα
Ενώ εγώ του λέω
Πως έχω ανάγκες, είμαι άνθρωπος
Γελάει συγκαταβατικά
Και κουνάει το κεφάλι
Περιμένει να κάνω την πατάτα
Για να μου τα ψάλλει
Και είναι σίγουρος
Ότι θα την κάνω την πατάτα
Και είναι στο μόνο, που δεν διαφωνούμε
Γιατί κι εγώ το πιστεύω
Οι πιο πολλές πατάτες είναι γλυκές
Και τρώγονται μέχρι το μεδούλι
Ακόμη και στα πρέπει αρέσουν
Και κάνουν τα στραβά μάτια
Αλλά ο εαυτός μου, αθεράπευτος
Μόλις νοιώσει ότι μπορεί
Αρχίζει το κήρυγμα
Και η ζωή συνεχίζεται
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/11/2010
Και μιλάω με τον εαυτό μου
Και ως συνήθως διαφωνούμε
Γιατί αυτός το παίζει θεός
Ενώ εγώ είμαι άνθρωπος
Αυτός βάζει τα πρέπει
Πάνω απ όλα
Ενώ εγώ του λέω
Πως έχω ανάγκες, είμαι άνθρωπος
Γελάει συγκαταβατικά
Και κουνάει το κεφάλι
Περιμένει να κάνω την πατάτα
Για να μου τα ψάλλει
Και είναι σίγουρος
Ότι θα την κάνω την πατάτα
Και είναι στο μόνο, που δεν διαφωνούμε
Γιατί κι εγώ το πιστεύω
Οι πιο πολλές πατάτες είναι γλυκές
Και τρώγονται μέχρι το μεδούλι
Ακόμη και στα πρέπει αρέσουν
Και κάνουν τα στραβά μάτια
Αλλά ο εαυτός μου, αθεράπευτος
Μόλις νοιώσει ότι μπορεί
Αρχίζει το κήρυγμα
Και η ζωή συνεχίζεται
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/11/2010
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Ο ΠΟΥΡΟΓΕΡΟΣ - ποίημα
Ο ΠΟΥΡΟΓΕΡΟΣ
Μην βιαστείτε! Να πείτε
Τι μας λέει πάλι ο πουρόγερος;
Η ψυχή δεν γερνάει
Κι αυτά που γράφονται
Είναι λόγια της ψυχής
Μπορεί κάποια πράγματα
Να χρειάζονται χαπάκια
Αλλά η ψυχή δεν χρειάζεται απ αυτά
Τρέχει σαν μικρό παιδί
Ερωτεύεται σαν έφηβος
Τι κι αν δεν ακολουθεί το σώμα
Σκασίλα της!
Βέβαια όχι και τόσο σκασίλα της
Γιατί ξέρει, ότι άλλο να φαντάζεσαι
Κι άλλο να ζεις
Και κυρίως όταν φαντάζεσαι
Πράγματα που έζησες
Πράγματα που τα γνωρίζεις
Πράγματα που μπορεί να διαφέρουν
Αλλά όλα οδηγούν στην ευτυχία
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/11/2010
Μην βιαστείτε! Να πείτε
Τι μας λέει πάλι ο πουρόγερος;
Η ψυχή δεν γερνάει
Κι αυτά που γράφονται
Είναι λόγια της ψυχής
Μπορεί κάποια πράγματα
Να χρειάζονται χαπάκια
Αλλά η ψυχή δεν χρειάζεται απ αυτά
Τρέχει σαν μικρό παιδί
Ερωτεύεται σαν έφηβος
Τι κι αν δεν ακολουθεί το σώμα
Σκασίλα της!
Βέβαια όχι και τόσο σκασίλα της
Γιατί ξέρει, ότι άλλο να φαντάζεσαι
Κι άλλο να ζεις
Και κυρίως όταν φαντάζεσαι
Πράγματα που έζησες
Πράγματα που τα γνωρίζεις
Πράγματα που μπορεί να διαφέρουν
Αλλά όλα οδηγούν στην ευτυχία
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/11/2010
Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010
ΓΙΝΕ ΑΕΤΟΣ - ποίημα
ΓΙΝΕ ΑΕΤΟΣ
Δες τον αετό! Πετάει
Μην τον ζηλέψεις κι εσύ μπορείς!
Φτάνει να το πιστέψεις
Και η σκέψη σου, θα σε κάνει αετό
Έναν αετό, που θα πλανάρει
Και θα βλέπει!
Τις ομορφιές και τις ασχήμιες
Γιατί η ζωή έχει απ όλα
Ένα πέταγμα
Που θα σε κάνει, ποιο σοφό
Γιατί ο ανοιχτός ορίζοντας
Είναι αυτό που λείπει
Και όταν το κάθε τι
Το βάλεις στη θέση του
Γιατί όλα έχουν μια θέση
Η ζωή θα πάρει την πραγματική της διάσταση
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 10/11/2010
Δες τον αετό! Πετάει
Μην τον ζηλέψεις κι εσύ μπορείς!
Φτάνει να το πιστέψεις
Και η σκέψη σου, θα σε κάνει αετό
Έναν αετό, που θα πλανάρει
Και θα βλέπει!
Τις ομορφιές και τις ασχήμιες
Γιατί η ζωή έχει απ όλα
Ένα πέταγμα
Που θα σε κάνει, ποιο σοφό
Γιατί ο ανοιχτός ορίζοντας
Είναι αυτό που λείπει
Και όταν το κάθε τι
Το βάλεις στη θέση του
Γιατί όλα έχουν μια θέση
Η ζωή θα πάρει την πραγματική της διάσταση
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 10/11/2010
ΚΛΑΙΕΙ Η ΨΥΧΗ - ποίημα
ΚΛΑΙΕΙ Η ΨΥΧΗ
Κλαίει η ψυχή, όταν υποχρεώνεται
Αλλά ποιος βλέπει τα δάκρυα της;
Είναι αόρατα
Όπως και κάθε τι, που την αφορά
Δεν χρειάζεται να κλείσει τα παραθυρόφυλλα
Ό,τι δεν θέλει να φανεί
Δεν φαίνεται
Έχει απίθανες κρυψώνες
Κλαίει η ψυχή και έχει πολλούς λόγους
Πραγματικούς και φανταστικούς
Δεν έχει σημασία
Σημασία έχει, ότι κλαίει
Και το δάκρυ της στάζει στην καρδιά
Και κλαίνε μαζί
Κι αυτό την ανακουφίζει
Πάντα η παρέα ανακουφίζει
Κλαίει η ψυχή και μαζί της
Όλα αυτά που την αγαπάνε
Κι αυτά που φαίνεται, ότι γελάνε
Σαν τους παλιάτσους, που πρέπει
Κλαίει και περιμένει τη στιγμή
Που θα γελάσει
Γιατί έτσι είναι η ριμάδα η ζωή
Μια εναλλαγή ανάμεσα στο κλάμα και το γέλιο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 10/11/2010
Κλαίει η ψυχή, όταν υποχρεώνεται
Αλλά ποιος βλέπει τα δάκρυα της;
Είναι αόρατα
Όπως και κάθε τι, που την αφορά
Δεν χρειάζεται να κλείσει τα παραθυρόφυλλα
Ό,τι δεν θέλει να φανεί
Δεν φαίνεται
Έχει απίθανες κρυψώνες
Κλαίει η ψυχή και έχει πολλούς λόγους
Πραγματικούς και φανταστικούς
Δεν έχει σημασία
Σημασία έχει, ότι κλαίει
Και το δάκρυ της στάζει στην καρδιά
Και κλαίνε μαζί
Κι αυτό την ανακουφίζει
Πάντα η παρέα ανακουφίζει
Κλαίει η ψυχή και μαζί της
Όλα αυτά που την αγαπάνε
Κι αυτά που φαίνεται, ότι γελάνε
Σαν τους παλιάτσους, που πρέπει
Κλαίει και περιμένει τη στιγμή
Που θα γελάσει
Γιατί έτσι είναι η ριμάδα η ζωή
Μια εναλλαγή ανάμεσα στο κλάμα και το γέλιο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 10/11/2010
Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010
ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ; - ποίημα
ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ;
Ναι αλλάζουν τα πράγματα
Όταν τα βλέπεις από διαφορετικό πρίσμα
Και τα χρώματα αλλάζουν
Και τα πρόσωπα
Ο σκηνοθέτης χρόνος
Αποφασίζει
Και η αγαπημένη μορφή
Γίνεται αδιάφορη, καμιά φορά και μισητή
Ναι αλλάζουν τα πράγματα
Άλλες φορές, χωρίς να μας ρωτήσουν
Αλλά τις πιο πολλές φορές
Γιατί αλλάζει ο ρόλος μας
Πόσο δύσκολο άραγε είναι;
Να είμαστε αληθινοί;
Χωρίς να πληγώσουμε;
Χωρίς να πληγωθούμε;
Ναι αλλάζουν τα πράγματα
Όλα και όλοι βάζουμε το χέρι μας
Ακλουθώντας τους νόμους της ζωής
Αυτούς που λένε, Τα πάντα ρει!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/11/2010
Ναι αλλάζουν τα πράγματα
Όταν τα βλέπεις από διαφορετικό πρίσμα
Και τα χρώματα αλλάζουν
Και τα πρόσωπα
Ο σκηνοθέτης χρόνος
Αποφασίζει
Και η αγαπημένη μορφή
Γίνεται αδιάφορη, καμιά φορά και μισητή
Ναι αλλάζουν τα πράγματα
Άλλες φορές, χωρίς να μας ρωτήσουν
Αλλά τις πιο πολλές φορές
Γιατί αλλάζει ο ρόλος μας
Πόσο δύσκολο άραγε είναι;
Να είμαστε αληθινοί;
Χωρίς να πληγώσουμε;
Χωρίς να πληγωθούμε;
Ναι αλλάζουν τα πράγματα
Όλα και όλοι βάζουμε το χέρι μας
Ακλουθώντας τους νόμους της ζωής
Αυτούς που λένε, Τα πάντα ρει!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/11/2010
ΨΑΞΕ - ποίημα
ΨΑΞΕ
Ψάξε, να βρεις στο πιάνο
Την νότα που σε εκφράζει
Αν κι εγώ πιστεύω
Ότι χρειάζεσαι μια συγχορδία
Ας την ψυχή σου, να βρει τις νότες
Άσε τα δάχτυλα να τις χαϊδέψουν
Και πέτα με τη φαντασία
Το όνειρο σε περιμένει
Διάλεξε το παραμύθι
Με το όμορφο βασιλόπουλο
Ή εκείνο με τον αχόρταγο δράκο
Σίγουρα θα νικήσεις
Με τόση δύναμη στην ψυχή
Τίποτα δεν μπορεί να σου αντισταθεί
Και η δύναμη της μουσικής
Είναι ακατανίκητη
Ψάξε, μέσα σου βρίσκονται όλα
Κάνε τα μουσική, κάνε τα στίχο
Κι αν δεν μπορείς
Θυμήσου τη δύναμη της σιωπής
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/11/2010
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ - ποίημα
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ
Δεν είναι εύκολο
Να διαχειριστείς την αγάπη
Χωρίς να πληγώσεις
Χωρίς να πληγωθείς
Η αγάπη δεν είναι για έναν
Είναι για όλους
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει
Ζητάει αποκλειστικότητα
Είναι σαν να θέλεις
Τον αέρα δικό σου
Τον ήλιο να φέγγει
Μόνο για σένα
Είναι σαν να κλείνεις
Το αηδόνι σε κλουβί
Και τον χείμαρρο
Να τον εμποδίζεις, να περάσει
Ζήσε την όσο υπάρχει
Η αμφισβήτηση την σκοτώνει
Κι αν πετύχεις, να μείνει για πάντα κοντά σου
Είσαι απ τους τυχερούς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 05/11/2010
Δεν είναι εύκολο
Να διαχειριστείς την αγάπη
Χωρίς να πληγώσεις
Χωρίς να πληγωθείς
Η αγάπη δεν είναι για έναν
Είναι για όλους
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει
Ζητάει αποκλειστικότητα
Είναι σαν να θέλεις
Τον αέρα δικό σου
Τον ήλιο να φέγγει
Μόνο για σένα
Είναι σαν να κλείνεις
Το αηδόνι σε κλουβί
Και τον χείμαρρο
Να τον εμποδίζεις, να περάσει
Ζήσε την όσο υπάρχει
Η αμφισβήτηση την σκοτώνει
Κι αν πετύχεις, να μείνει για πάντα κοντά σου
Είσαι απ τους τυχερούς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 05/11/2010
Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ... ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ
ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΛΑΟΣ
ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 07/11/2010
Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010
ΡΕ, ΜΗΠΩΣ; - ποίημα
ΡΕ, ΜΗΠΩΣ;
Ρε, μήπως;
Η ζωή δεν είναι μόνο λόγια;
Μήπως χρειάζονται και έργα;
Ρε, μήπως;
Τα εύκολα πρέπει να συνοδεύονται
Και από τα δύσκολα;
Είναι εύκολο, να ταξιδέψεις με τη φαντασία
Όποιο μέσο κι αν διαλέξεις
Αλλά στην πραγματικότητα
Παραμονεύουν οι εκπλήξεις!
Τα στοιχεία της φύσης περιμένουν
Να σου θυμίσουν την αναντιστοιχία έργων και λόγων
Ρε, μήπως
Η ζωή δεν είναι φιλοσοφία;
Μήπως αυτό που μένει, είναι οι πράξεις;
Ρε, μήπως;
Το στόμα φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί άλλες ανάγκες;
Και όχι για να μιλάει;
Υπαρξιακές βλακείες θα μου πείτε
Αλλά αυτός είναι ο άνθρωπος
Αναζητάει, σκέπτεται, φιλοσοφεί
Κοκορεύεται με τα λόγια
Και όταν έρθει η στιγμή των πράξεων
Λίγοι είναι αυτοί που δεν δειλιάζουν
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/11/2010
Ρε, μήπως;
Η ζωή δεν είναι μόνο λόγια;
Μήπως χρειάζονται και έργα;
Ρε, μήπως;
Τα εύκολα πρέπει να συνοδεύονται
Και από τα δύσκολα;
Είναι εύκολο, να ταξιδέψεις με τη φαντασία
Όποιο μέσο κι αν διαλέξεις
Αλλά στην πραγματικότητα
Παραμονεύουν οι εκπλήξεις!
Τα στοιχεία της φύσης περιμένουν
Να σου θυμίσουν την αναντιστοιχία έργων και λόγων
Ρε, μήπως
Η ζωή δεν είναι φιλοσοφία;
Μήπως αυτό που μένει, είναι οι πράξεις;
Ρε, μήπως;
Το στόμα φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί άλλες ανάγκες;
Και όχι για να μιλάει;
Υπαρξιακές βλακείες θα μου πείτε
Αλλά αυτός είναι ο άνθρωπος
Αναζητάει, σκέπτεται, φιλοσοφεί
Κοκορεύεται με τα λόγια
Και όταν έρθει η στιγμή των πράξεων
Λίγοι είναι αυτοί που δεν δειλιάζουν
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/11/2010
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
ΚΟΜΙΚΣ
ΚΟΜΙΚΣ
Το μεσημέρι με πήρε ο γιος μου … κάτι ψάχνει φαίνεται … και με ρώτησε για τα κόμικς που διάβαζα .. όταν ήμουν παιδί …
Και με μετέφερε σε μιαν άλλη εποχή … που τα αναγνώσματα μας ήταν λίγα !
Θυμήθηκα τα ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ … ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ … ΤΟ ΓΚΑΟΥΡ ΚΑΙ ΤΑΡΖΑΝ … ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΛΟΥΛΟΥ … ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ….
Και αργότερα τη ΜΑΣΚΑ και το ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ ….
Ωραία εποχή … και μην νομίζεται … ότι τα αγόραζα όλα … τα πιο πολλά ΔΑΝΕΙΚΑ … ή από το βιβλιοπωλείο τα παλαιοτέρα τεύχη .. σε χαμηλή τιμή …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 03/11/2010
Το μεσημέρι με πήρε ο γιος μου … κάτι ψάχνει φαίνεται … και με ρώτησε για τα κόμικς που διάβαζα .. όταν ήμουν παιδί …
Και με μετέφερε σε μιαν άλλη εποχή … που τα αναγνώσματα μας ήταν λίγα !
Θυμήθηκα τα ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ … ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ … ΤΟ ΓΚΑΟΥΡ ΚΑΙ ΤΑΡΖΑΝ … ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΛΟΥΛΟΥ … ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ….
Και αργότερα τη ΜΑΣΚΑ και το ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ ….
Ωραία εποχή … και μην νομίζεται … ότι τα αγόραζα όλα … τα πιο πολλά ΔΑΝΕΙΚΑ … ή από το βιβλιοπωλείο τα παλαιοτέρα τεύχη .. σε χαμηλή τιμή …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 03/11/2010
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟ
ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΜΑΣ ... ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ...
Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ... ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ... ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΟΥΜΕ ....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟ
Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ... ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ... ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΟΥΜΕ ....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟ
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ - ποίημα
ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ
Μια σειρά από τελίτσες
Που τα λένε όλα!
Χωρίς να λένε τίποτα!
Με άλλα λόγια
Τροφή στη φαντασία
Θέλω να πω κάτι
Αλλά δυσκολεύομαι
Είτε γιατί ντρέπομαι
Είτε γιατί φοβάμαι
Και η λύση ; … Τελίτσες
Το άγνωστο πάντα προσελκύει
Και τι πιο άγνωστο;
Από μια σειρά τελίτσες
Που μπορεί να λένε
Απ το τίποτα, μέχρι το πιο μεγάλο
…………………
Τώρα ξέρεις! Σου το είπα
Και θα μείνει τελίτσες
Ίσως για πάντα
Ίσως ……….
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/11/2010
Μια σειρά από τελίτσες
Που τα λένε όλα!
Χωρίς να λένε τίποτα!
Με άλλα λόγια
Τροφή στη φαντασία
Θέλω να πω κάτι
Αλλά δυσκολεύομαι
Είτε γιατί ντρέπομαι
Είτε γιατί φοβάμαι
Και η λύση ; … Τελίτσες
Το άγνωστο πάντα προσελκύει
Και τι πιο άγνωστο;
Από μια σειρά τελίτσες
Που μπορεί να λένε
Απ το τίποτα, μέχρι το πιο μεγάλο
…………………
Τώρα ξέρεις! Σου το είπα
Και θα μείνει τελίτσες
Ίσως για πάντα
Ίσως ……….
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/11/2010
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ : ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ... ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΗ ΦΥΓΗ ΤΟΥ ;
ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΩ ... ΠΩΣ ΟΧΙ
ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΩ ... ΠΩΣ ΟΧΙ
Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ - ποίημα
Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
Φίλα με και μη σκέφτεσαι τίποτα
Μέρα είναι, θα περάσει
Φίλα με κι ας τους άλλους να ψάχνουν
Η ευτυχία είναι εδώ
Η ζωή μας έδωσε και σήμερα τα χρειαζούμενα
Για αύριο έχει ο θεός
Κράτα με, η μέρα περνάει ποιο εύκολα
Ας τον αέρα να φυσάει
Κράτα με και όλα θα είναι ωραία
Η ευτυχία είναι εδώ
Η ζωή μας έδωσε και σήμερα τα χρειαζούμενα
Για αύριο έχει ο θεός
Αγκάλιασε με, η νύχτα χρειάζεται μιαν αγκαλιά
Η μοναξιά φοβάται το σκοτάδι
Αγκάλιασε με, να ονειρευτούμε μια όμορφη μέρα
Η ευτυχία είναι εδώ
Φτάνει η ζωή να μας δίνει τα χρειαζούμενα
Και να έχει αύριο κι ο θεός
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 31/10/2010
Φίλα με και μη σκέφτεσαι τίποτα
Μέρα είναι, θα περάσει
Φίλα με κι ας τους άλλους να ψάχνουν
Η ευτυχία είναι εδώ
Η ζωή μας έδωσε και σήμερα τα χρειαζούμενα
Για αύριο έχει ο θεός
Κράτα με, η μέρα περνάει ποιο εύκολα
Ας τον αέρα να φυσάει
Κράτα με και όλα θα είναι ωραία
Η ευτυχία είναι εδώ
Η ζωή μας έδωσε και σήμερα τα χρειαζούμενα
Για αύριο έχει ο θεός
Αγκάλιασε με, η νύχτα χρειάζεται μιαν αγκαλιά
Η μοναξιά φοβάται το σκοτάδι
Αγκάλιασε με, να ονειρευτούμε μια όμορφη μέρα
Η ευτυχία είναι εδώ
Φτάνει η ζωή να μας δίνει τα χρειαζούμενα
Και να έχει αύριο κι ο θεός
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 31/10/2010
Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ .... ΕΚΛΟΓΕΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ : ΔΕΝ ΓΡΑΦΩ ΣΥΧΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ... ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ... ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ .... ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ... ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ...
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ... ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ Ή ΕΘΝΙΚΕΣ;
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ... ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ Ή ΕΘΝΙΚΕΣ;
ΜΟΥΣΑ - ποίημα
ΜΟΥΣΑ
Κάποτε μου ζήτησες
Να γίνεις η μούσα μου
Και σου είπα
Αυτό δεν γίνεται κατά παραγγελία
Μούσα σημαίνει
Πνευματική ανάγκη
Μούσα σημαίνει
Χάδι στην ψυχή
Άσε με να σε γνωρίσω
Ίσως να γίνεις η μούσα μου
Και τότε θα καθοδηγείς το χέρι μου
Την ώρα που γράφει
Θα χρωματίζεις το όνειρο
Την ώρα που θα κοιμάμαι
Θα ομορφαίνεις τη ζωή
Την ώρα που θα παίζουμε
Η μούσα είναι φάρος
Που διαλύει το σκοτάδι
Προστατεύει τη ζωή
Δίνει ελπίδα στον ταξιδιώτη
Δίνει χαρά στο ναυαγό
Οδηγεί τη φαντασία στη λύτρωση
Και τη ζωή στην ευτυχία ή την δυστυχία
Δεν έχει σημασία
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 31/10/2010
Κάποτε μου ζήτησες
Να γίνεις η μούσα μου
Και σου είπα
Αυτό δεν γίνεται κατά παραγγελία
Μούσα σημαίνει
Πνευματική ανάγκη
Μούσα σημαίνει
Χάδι στην ψυχή
Άσε με να σε γνωρίσω
Ίσως να γίνεις η μούσα μου
Και τότε θα καθοδηγείς το χέρι μου
Την ώρα που γράφει
Θα χρωματίζεις το όνειρο
Την ώρα που θα κοιμάμαι
Θα ομορφαίνεις τη ζωή
Την ώρα που θα παίζουμε
Η μούσα είναι φάρος
Που διαλύει το σκοτάδι
Προστατεύει τη ζωή
Δίνει ελπίδα στον ταξιδιώτη
Δίνει χαρά στο ναυαγό
Οδηγεί τη φαντασία στη λύτρωση
Και τη ζωή στην ευτυχία ή την δυστυχία
Δεν έχει σημασία
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 31/10/2010
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
ΑΠΟΨΕ Τ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ - ποίημα
ΑΠΟΨΕ Τ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
Απόψε τ όνειρο μου
Είναι δικό σου
Εσύ θα με οδηγήσεις
Στην κόλαση ή τον παράδεισο
Δεν χρειάζονται πολλά
Όπως και στη ζωή, το ξέρεις!
Μια φράση, μια κίνηση
Και φτάσαμε στο τέρμα
Παράδεισος. Το φως!
Ένα χαμόγελο και φώτισε
Ένα χάδι και πλημμύρισε
Λίγη αγάπη και να το τέρμα
Κόλαση. Το σκοτάδι!
Δεν χρειάζεται να βράσω στα καζάνια
Λίγη αδιαφορία, λίγη υπεροψία
Και φτάσαμε
Απόψε τ όνειρο μου
Είναι δικό σου
Θα το δεχτώ όπως και να ναι
Γιατί είναι από σένα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/10/2010
Απόψε τ όνειρο μου
Είναι δικό σου
Εσύ θα με οδηγήσεις
Στην κόλαση ή τον παράδεισο
Δεν χρειάζονται πολλά
Όπως και στη ζωή, το ξέρεις!
Μια φράση, μια κίνηση
Και φτάσαμε στο τέρμα
Παράδεισος. Το φως!
Ένα χαμόγελο και φώτισε
Ένα χάδι και πλημμύρισε
Λίγη αγάπη και να το τέρμα
Κόλαση. Το σκοτάδι!
Δεν χρειάζεται να βράσω στα καζάνια
Λίγη αδιαφορία, λίγη υπεροψία
Και φτάσαμε
Απόψε τ όνειρο μου
Είναι δικό σου
Θα το δεχτώ όπως και να ναι
Γιατί είναι από σένα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/10/2010
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΧΤΥΠΑΝΕ - ποίημα
ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΧΤΥΠΑΝΕ
Όλων οι καρδιές χτυπάνε
Μα οι δικές μας διαφέρουνε
Και χτυπάνε και μιλάνε
Και λένε λόγια, που έχουν χιλιοειπωθεί
Αλλά είναι τόσο διαφορετικά
Γιατί είναι γεμάτα από αγάπη
Την αγάπη μας
Όλων οι καρδιές χτυπάνε
Μα οι δικές μας ξέρουν και να χορεύουν
Και χορεύουν αγκαλιασμένες
Μέσα στη βροχή! Μέσα στο σκοτάδι!
Όλων οι καρδιές χτυπάνε
Μα οι ταιριασμένες κάνουν τα πάντα
Και χτυπάνε και μιλάνε
Και πετάνε και γελάνε
Και όλα τα κάνουν τόσο διαφορετικά
Γιατί είναι γεμάτα από αγάπη
Την αγάπη τους
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/10/2010
Όλων οι καρδιές χτυπάνε
Μα οι δικές μας διαφέρουνε
Και χτυπάνε και μιλάνε
Και λένε λόγια, που έχουν χιλιοειπωθεί
Αλλά είναι τόσο διαφορετικά
Γιατί είναι γεμάτα από αγάπη
Την αγάπη μας
Όλων οι καρδιές χτυπάνε
Μα οι δικές μας ξέρουν και να χορεύουν
Και χορεύουν αγκαλιασμένες
Μέσα στη βροχή! Μέσα στο σκοτάδι!
Όλων οι καρδιές χτυπάνε
Μα οι ταιριασμένες κάνουν τα πάντα
Και χτυπάνε και μιλάνε
Και πετάνε και γελάνε
Και όλα τα κάνουν τόσο διαφορετικά
Γιατί είναι γεμάτα από αγάπη
Την αγάπη τους
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/10/2010
Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010
ΤΙ ΚΙ ΑΝ - ποίημα
ΤΙ ΚΙ ΑΝ
Τι κι αν δεν γράφεις σχόλιο
Ξέρω, ότι με διαβάζεις
Γι αυτό και πάντα προσπαθώ
Να γράφω την αλήθεια
Έχω δυο μάτια καστανά
Και μια μεγάλη μύτη
Μυρίζω την αγάπη από μακριά
Και βλέπω την ψυχή σου
Τι κι αν δεν γράφεις σχόλιο
Ξέρω, ότι με σχολιάζεις
Και τα πιο ειλικρινή σχόλια
Είναι αυτά που δεν γράφονται
Βλέπω δυο μάτια να γελούν
Δυο ανοιχτές παλάμες
Διάλεξε, τι μου αξίζει απ τα δυο
Μόνο, βάλε και λίγη αγάπη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/10/2010
Τι κι αν δεν γράφεις σχόλιο
Ξέρω, ότι με διαβάζεις
Γι αυτό και πάντα προσπαθώ
Να γράφω την αλήθεια
Έχω δυο μάτια καστανά
Και μια μεγάλη μύτη
Μυρίζω την αγάπη από μακριά
Και βλέπω την ψυχή σου
Τι κι αν δεν γράφεις σχόλιο
Ξέρω, ότι με σχολιάζεις
Και τα πιο ειλικρινή σχόλια
Είναι αυτά που δεν γράφονται
Βλέπω δυο μάτια να γελούν
Δυο ανοιχτές παλάμες
Διάλεξε, τι μου αξίζει απ τα δυο
Μόνο, βάλε και λίγη αγάπη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/10/2010
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
ΣΤΕΛΝΩ ΦΙΛΙΑ - ποίημα
ΣΤΕΛΝΩ ΦΙΛΙΑ
Στέλνω φιλιά στις όμορφες
Κι ας είναι παντρεμένες
Σ όλες αυτές που μ αγαπούν
Κι αυτές που με μισούνε
Άπλωσε και πάρε κοπελιά
Είναι γλυκό σαν μέλι
Στον κόρφο έχεις μιαν ελιά
Κι αυτή θα την φιλήσω
Κοκκίνισαν τα μάγουλα
Φτάνω να σε φιλήσω
Κλείσε τα μάτια αν ντρέπεσαι
Κι άσε με να κορφολογήσω
Στέλνω φιλιά σε όλες σας
Η καθεμιά και χάρη
Άλλη την έχει στην ψυχή
Και άλλη στο κορμί της
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/10/2010
Στέλνω φιλιά στις όμορφες
Κι ας είναι παντρεμένες
Σ όλες αυτές που μ αγαπούν
Κι αυτές που με μισούνε
Άπλωσε και πάρε κοπελιά
Είναι γλυκό σαν μέλι
Στον κόρφο έχεις μιαν ελιά
Κι αυτή θα την φιλήσω
Κοκκίνισαν τα μάγουλα
Φτάνω να σε φιλήσω
Κλείσε τα μάτια αν ντρέπεσαι
Κι άσε με να κορφολογήσω
Στέλνω φιλιά σε όλες σας
Η καθεμιά και χάρη
Άλλη την έχει στην ψυχή
Και άλλη στο κορμί της
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/10/2010
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
ΚΑΠΟΤΕ, ΕΠΡΕΠΕ … ποίημα
ΚΑΠΟΤΕ, ΕΠΡΕΠΕ …
Βαρέθηκα το ψάξιμο, σου λέω
Γι αυτό μην κρύβεσαι
Και να σε δω, δεν θα σε βρω
Βαρέθηκα το ψάξιμο, σου λέω
Θέλεις, Θέλω
Και παίζουμε κρυφτό
Ωραίο το παιχνίδι
Αλλά κάποτε, έπρεπε να βρεθούμε
Το πολύ το κύριε ελέησον
Το βαριέται κι ο παπάς
Γι αυτό έπρεπε, ν αλλάξεις ρώτα
Βαρέθηκα το ψάξιμο, σου λέω
Τι κι αν ήθελα. Τι κι αν ήθελες
Αφού δεν συναντηθήκαμε
Ένα παιχνίδι ήταν
Αλλά κάποτε, έπρεπε να βρεθούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 23/10/2010
Βαρέθηκα το ψάξιμο, σου λέω
Γι αυτό μην κρύβεσαι
Και να σε δω, δεν θα σε βρω
Βαρέθηκα το ψάξιμο, σου λέω
Θέλεις, Θέλω
Και παίζουμε κρυφτό
Ωραίο το παιχνίδι
Αλλά κάποτε, έπρεπε να βρεθούμε
Το πολύ το κύριε ελέησον
Το βαριέται κι ο παπάς
Γι αυτό έπρεπε, ν αλλάξεις ρώτα
Βαρέθηκα το ψάξιμο, σου λέω
Τι κι αν ήθελα. Τι κι αν ήθελες
Αφού δεν συναντηθήκαμε
Ένα παιχνίδι ήταν
Αλλά κάποτε, έπρεπε να βρεθούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 23/10/2010
Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010
Η ΦΩΤΙΑ - ποίημα
Η ΦΩΤΙΑ
Έβαλα φωτιά
Όχι για να αυτοπυρποληθώ
Αλλά για να διώξω τα ψέματα
Από κοντά μου
Το ψεύτικο χαμόγελο
Όπως και κάθε ψεύτικο
Είναι φτιαγμένα από εύφλεκτο υλικό
Και φοβούνται τη φωτιά
Τι κι αν μείνω μόνος!
Τι κι αν περιμένω χρόνια!
Το αληθινό αξίζει
Να το περιμένεις μια ζωή
Κι αν δεν έρθει;
Θα χω παρέα τη φωτιά
Να παίρνει τις σκέψεις μου
Και να τις κάνει καπνό
Θα χω παρέα τη φωτιά
Που θα σιγοκαίει
Καίγοντας τα ψέματα
Που θα κάνουν το λάθος
Έβαλα φωτιά
Διάλεξα δύσκολο δρόμο
Αναρωτιέμαι αν αξίζει;
Κι η απάντηση; Αργεί!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/10/2010
Έβαλα φωτιά
Όχι για να αυτοπυρποληθώ
Αλλά για να διώξω τα ψέματα
Από κοντά μου
Το ψεύτικο χαμόγελο
Όπως και κάθε ψεύτικο
Είναι φτιαγμένα από εύφλεκτο υλικό
Και φοβούνται τη φωτιά
Τι κι αν μείνω μόνος!
Τι κι αν περιμένω χρόνια!
Το αληθινό αξίζει
Να το περιμένεις μια ζωή
Κι αν δεν έρθει;
Θα χω παρέα τη φωτιά
Να παίρνει τις σκέψεις μου
Και να τις κάνει καπνό
Θα χω παρέα τη φωτιά
Που θα σιγοκαίει
Καίγοντας τα ψέματα
Που θα κάνουν το λάθος
Έβαλα φωτιά
Διάλεξα δύσκολο δρόμο
Αναρωτιέμαι αν αξίζει;
Κι η απάντηση; Αργεί!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/10/2010
Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010
ΦΑΝΤΑΣΟΥ - ποίημα
ΦΑΝΤΑΣΟΥ
Φαντάσου τον εαυτό σου, όπως θέλεις
Διάλεξε για παρτενέρ σου, όποιον θέλεις
Και άσε την φαντασία να σας οδηγήσει
Η φαντασία δεν ντρέπεται, δεν έχει περιορισμούς
Μπορείτε γυμνοί να χορέψετε
Μπορείτε ντυμένοι να ερωτευθείτε
Μπορείτε να κάνετε οποιαδήποτε τρέλα
Μπορείτε άνετα και να φαγωθείτε
Φαντάσου τον εαυτό σου, λεύτερο πουλί
Τα λεύτερα πουλιά δεν έχουν πρέπει
Πετάνε, πλανάρουν, αναζητούν
Και ερωτεύονται, όταν και όποιον θέλουν
Μπορούν και ζούνε τη ζωή
Μπορούν να λένε ναι και όχι
Μπορούν να ζήσουν στιγμές
Μπορούν στο τέλος να πουν, έζησα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/11/2009
Φαντάσου τον εαυτό σου, όπως θέλεις
Διάλεξε για παρτενέρ σου, όποιον θέλεις
Και άσε την φαντασία να σας οδηγήσει
Η φαντασία δεν ντρέπεται, δεν έχει περιορισμούς
Μπορείτε γυμνοί να χορέψετε
Μπορείτε ντυμένοι να ερωτευθείτε
Μπορείτε να κάνετε οποιαδήποτε τρέλα
Μπορείτε άνετα και να φαγωθείτε
Φαντάσου τον εαυτό σου, λεύτερο πουλί
Τα λεύτερα πουλιά δεν έχουν πρέπει
Πετάνε, πλανάρουν, αναζητούν
Και ερωτεύονται, όταν και όποιον θέλουν
Μπορούν και ζούνε τη ζωή
Μπορούν να λένε ναι και όχι
Μπορούν να ζήσουν στιγμές
Μπορούν στο τέλος να πουν, έζησα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/11/2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)