ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ - ποίημα

ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ

Περπάτησα μέρες γιορτινές
Περιμένοντας να φανεί το αστέρι
Ένα αστέρι που το σύννεφο
Δεν μπορεί να το σκεπάσει

Είναι το αστέρι της αγάπης
Αυτό που όταν φέγγει
Ζεσταίνει όλες τις καρδιές
Ενώνει τους ανθρώπους

Περπάτησα μέρες γιορτινές
Ψάχνοντας ένα δώρο
Ένα δώρο ανεξίτηλο
Ποτέ να μη χαλάσει

Και άκουσα τις καμπάνες
Να λένε σ αγαπώ
Και αιχμαλώτισα την έννοια
Και τώρα στην προσφέρω

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2010