ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ - ποίημα

ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ

Η αρχοντιά στη φτώχια μας
Είναι η καλοσύνη
Βρίσκει κανείς αισθήματα
Κι αγάπη που δεν σβήνει

Λείπει το χρήμα, που σκορπά
Μίση και κακία
Σκλάβα του κάνει την καρδιά
Κι αρχίζει η αδικία

Μες τη ζωή θα ήμαστε
Όλοι ευτυχισμένοι
Αν όλοι ήμαστε φτωχοί
Όλοι κατατρεγμένοι

ΕΝΑΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ

Για τους φτωχούς παρηγοριά
Είναι η καλοσύνη
Πεινάνε! Αλλά τρώνε απ τα ψίχουλα
Που η μοίρα τους, τους δίνει

Το χρήμα το περιφρονούν
Ή εκείνο δεν τους θέλει;
Κάνετε ένα πείραμα
Και τότε θα τα πούμε

Ξεχνάνε τα αισθήματα
Και βλέπουν το συμφέρον
Αφήνουνε το όνειρο
Και ζούνε τη ζωή

ΑΛΕΚΟΣ

Τα πάντα είναι θέατρο
Μες τη ζωή που ζούμε
Καθένας προσαρμόζεται
Σε ό,τι θα του ‘ρθουνε

Μα αν κάποτε φανερωθεί
Στ αλήθεια η αλήθεια
Ο κόσμος θα καταστραφεί
Ή θα τρισευτυχίσει

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (ΑΛΕΚΟΣ) 23/06/1967