ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ - ποίημα

ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ

Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Στους δρόμους σου ζωή
Όσο εσύ μου το επιτρέπεις
Αναζητώντας το μεγάλο μυστικό
Γιατί δεν έχεις, καλή πολεοδομία;

Μια τεράστια λεωφόρος
Και ξαφνικά καταλήγει σε αδιέξοδο
Ένα μονοπάτι ασήμαντο
Που ξαφνικά σε βγάζει στη λεωφόρο της ευτυχίας

Ποιος είναι ο πολεοδόμος σου ζωή;
Να του παραπονεθώ
Να του πω
Φτάνουν οι εκπλήξεις!

Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Έχοντας τα μάτια ανοιχτά
Ξέροντας ότι, ό,τι φαίνεται δεν είναι
Και ότι είναι
Μπορεί και να μη φαίνεται

Όχι δεν είμαι η Πυθία, ζωή
Αν κάπου πρέπει να την αναζητήσεις
Είναι στα συστατικά σου κι αυτή
Στο αίμα σου ρέει

Αλλά τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια
Τώρα που το ξανασκέφτομαι
Η έλλειψη σήμανσης
Είναι αυτή, που δίνει νόημα στη ζωή

Γι αυτό θα συνεχίσω να περπατάω
Θέτοντας άλλα ερωτήματα
Και υπάρχουν τόσα πολλά
Που μια ζωή δεν φτάνει
Και που ξέρεις αν σ αρέσουν
Μπορεί να συνεχίσουμε

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 01/12/2010