ΕΛΑ (ποίημα)

ΕΛΑ Έλα, πως κάνεις έτσι; Ένα μήλο σου ζήτησα να φάμε Κι αν μας αρέσει Ξέρουμε που θα βρούμε κι άλλο Ξέρω, σκέφτεσαι το προπατορικό αμάρτημα Αλλά βλέπεις πουθενά τον όφη; Χωρίς όφη, αμαρτία δεν γίνεται Και μην κοιτάς εκεί! Ο όφης είναι ένα μακρουλό πράγμα Που κινείται, οφιοειδώς Τρυπώνει σε όλες τις τρύπες Μοιάζει , αλλά δεν είναι Έλα, για ένα μήλο, τόση φασαρία; Δάγκωσε επί τέλους Που ξέρεις, μπορεί να σ αρέσει Ή μήπως σ αρέσει; Γιατί ξέρεις! ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 23/08/2010