|
ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ
Με συγχωρείς, που αναστάτωσα τη ζωή σου
Αλλά νόμισα, πως ήξερες τους κανόνες του παιχνιδιού
Όλα τα παιχνίδια κάποτε τελειώνουν
Αλλιώς οδηγούν στη ρουτίνα της καθημερινότητας
Τα ταξίδια που κάναμε στο άγνωστο
Τα τριαντάφυλλα που στόλιζαν τη διαδρομή
Ήταν μέρος του παιχνιδιού που ζήσαμε
Χωρίς αυτό να σημαίνει, πως ήταν ψεύτικα
Το ταξίδι είναι αυτό που μετράει και όχι ο προορισμός
Και δεν είναι δικαιολογία, για να δικαιολογηθούν, τα αδικαιολόγητα
Είναι το συμπέρασμα όλων αυτών που έπαιξαν
Και συνεχίζουν να παίζουν, ταξιδεύοντας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/07/2010
|
|
|
|
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=147934
537 ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ 25/0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου