Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ - ποίημα
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ
Το κατάλαβα! Ήδη είπαμε πολλά
Και τα πολλά λόγια είναι φτώχια
Χώρια που ο ένας λόγος, φέρνει τον άλλο
Και η πολλή συζήτηση, πλησιάζει τους ανθρώπους
Κι όταν οι άνθρωποι πλησιάζουν
Ο ένας μυρίζει τον άλλο
Κι αν οι μυρωδιές ταιριάξουν
Τότε ταιριάζουν κι άλλα πράγματα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Μια καλημέρα, άντε και μια καληνύχτα
Αν και άμα ταιριάξουν αυτά
Άντε να σταματήσεις την κουβέντα
Το κατάλαβα! Και είμαι σίγουρος
Ότι το καταλαβαίνεις κι εσύ
Αυτό που λέει ο λαός, φύλαγε τα ρούχα σου
Είναι μεγάλη κουβέντα
Αλλά πώς να φυλάξεις τα ρούχα σου;
Θα τα κρύψω στο μπαούλο, θα μου πεις
Αλλά τότε θα κυκλοφορείς γυμνή
Και η γύμνια, είναι πρόκληση
Και τότε είναι που χρειάζεται συζήτηση
Γιατί άμα ταιριάξουν δυο γυμνοί άνθρωποι
Ξεχνάνε και το προπατορικό αμάρτημα
Και δαγκώνουν το μήλο με μανία
Ρε, μήπως είπαμε πολλά
Είδες που οδηγεί μια καλημέρα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Για να προλάβουμε το καλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
Το κατάλαβα! Ήδη είπαμε πολλά
Και τα πολλά λόγια είναι φτώχια
Χώρια που ο ένας λόγος, φέρνει τον άλλο
Και η πολλή συζήτηση, πλησιάζει τους ανθρώπους
Κι όταν οι άνθρωποι πλησιάζουν
Ο ένας μυρίζει τον άλλο
Κι αν οι μυρωδιές ταιριάξουν
Τότε ταιριάζουν κι άλλα πράγματα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Μια καλημέρα, άντε και μια καληνύχτα
Αν και άμα ταιριάξουν αυτά
Άντε να σταματήσεις την κουβέντα
Το κατάλαβα! Και είμαι σίγουρος
Ότι το καταλαβαίνεις κι εσύ
Αυτό που λέει ο λαός, φύλαγε τα ρούχα σου
Είναι μεγάλη κουβέντα
Αλλά πώς να φυλάξεις τα ρούχα σου;
Θα τα κρύψω στο μπαούλο, θα μου πεις
Αλλά τότε θα κυκλοφορείς γυμνή
Και η γύμνια, είναι πρόκληση
Και τότε είναι που χρειάζεται συζήτηση
Γιατί άμα ταιριάξουν δυο γυμνοί άνθρωποι
Ξεχνάνε και το προπατορικό αμάρτημα
Και δαγκώνουν το μήλο με μανία
Ρε, μήπως είπαμε πολλά
Είδες που οδηγεί μια καλημέρα
Γι αυτό όχι πολλά νταραβέρια
Για να προλάβουμε το καλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
ΣΑΓΑΠΩ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ - ποίημα
ΣΑΓΑΠΩ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ
Σαγαπώ, μου είπες
Και βρέθηκα στα ουράνια
Αλλά ήρθε η πραγματικότητα και μου είπε
Πρόσεξε! Θα πέσεις
Και τσατίστηκα με την πραγματικότητα
Φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν
Και λέει λόγια που πονάνε
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα
Σαγαπώ μου είπες
Κι αυτό με φτάνει, με κάνει να πετάω
Κι ας την πραγματικότητα να κουρεύεται
Αυτή δεν θα ζήσει ποτέ το όνειρο
Ένα όνειρο που όλοι το χρειαζόμαστε
Ένα όνειρο που όλα είναι ωραία
Ένα όνειρο για το οποίο δεν χρειάζονται πολλά
Μόνο μια λέξη. Σαγαπώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
Σαγαπώ, μου είπες
Και βρέθηκα στα ουράνια
Αλλά ήρθε η πραγματικότητα και μου είπε
Πρόσεξε! Θα πέσεις
Και τσατίστηκα με την πραγματικότητα
Φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν
Και λέει λόγια που πονάνε
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα
Σαγαπώ μου είπες
Κι αυτό με φτάνει, με κάνει να πετάω
Κι ας την πραγματικότητα να κουρεύεται
Αυτή δεν θα ζήσει ποτέ το όνειρο
Ένα όνειρο που όλοι το χρειαζόμαστε
Ένα όνειρο που όλα είναι ωραία
Ένα όνειρο για το οποίο δεν χρειάζονται πολλά
Μόνο μια λέξη. Σαγαπώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/12/2010
ΑΝ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ - ποίημα
ΑΝ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ
Δεν άκουσα τι είπες
Ίσως το είπες ψιθυριστά
Ίσως ντρεπόσουν, ίσως δεν το πίστευες
Αλλά σίγουρα κάτι είπες
Κι εγώ ο υπερβολικός, φαντάστηκα
Όχι, δεν θα σου πω
Θα ζήσω μ αυτό που φαντάστηκα
Και είναι τόσο ωραίο
Με κάνει να κοιτώ τον ουρανό
Και να βλέπω, τ αστέρια να χορεύουν
Με κάνει να φαντάζομαι
Ότι τρέχουμε πιασμένοι χέρι – χέρι
Όχι μην δυναμώνεις τη φωνή
Φοβάμαι μην μου χαλάσεις τ όνειρο
Διάβασε αυτό που έγραψα
Κι αν επιμένεις, πες το
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/11/2009
Δεν άκουσα τι είπες
Ίσως το είπες ψιθυριστά
Ίσως ντρεπόσουν, ίσως δεν το πίστευες
Αλλά σίγουρα κάτι είπες
Κι εγώ ο υπερβολικός, φαντάστηκα
Όχι, δεν θα σου πω
Θα ζήσω μ αυτό που φαντάστηκα
Και είναι τόσο ωραίο
Με κάνει να κοιτώ τον ουρανό
Και να βλέπω, τ αστέρια να χορεύουν
Με κάνει να φαντάζομαι
Ότι τρέχουμε πιασμένοι χέρι – χέρι
Όχι μην δυναμώνεις τη φωνή
Φοβάμαι μην μου χαλάσεις τ όνειρο
Διάβασε αυτό που έγραψα
Κι αν επιμένεις, πες το
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 30/11/2009
Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑΩ - ποίημα
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑΩ
Τι κι αν πονάω
Εσένα δεν σε νοιάζει
Τι κι αν το λέω
Οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θ αναζήταω
Αυτήν που θα πονάει
Όταν εγώ πονάω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
Τι κι αν πονάω
Δεν είμαι δα κι ο μόνος
Ο κόσμος γέμισε δάκρυα
Κι οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θα αναζητάω
Αυτήν που θα κλάψει
Όταν εγώ κλαίω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
Τι κι αν πονάω
Εσένα δεν σε νοιάζει
Τι κι αν το λέω
Οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θ αναζήταω
Αυτήν που θα πονάει
Όταν εγώ πονάω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
Τι κι αν πονάω
Δεν είμαι δα κι ο μόνος
Ο κόσμος γέμισε δάκρυα
Κι οι γάτες πια δεν κλαίνε
Αλλά εγώ θα αναζητάω
Αυτήν που θα κλάψει
Όταν εγώ κλαίω
Για να της χαρίσω, το χαμόγελο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ - ποίημα
ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ
Κι αν πεις, ότι ήταν λάθος που με γνώρισες
Εγώ δεν πρόκειται να αντιδράσω
Κι αν διερωτηθείς
Τα ψεύτικα λουλούδια, πώς μαράθηκαν;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Κι αν πεις, ότι η μοίρα είναι κακιά
Εγώ δεν πρόκειται να διαφωνήσω
Κι αν διερωτηθείς
Γιατί εγώ και όχι κάποια άλλη;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Αλλά ότι κι αν πεις, ότι κι αν πω
Τα γεγονότα δεν αλλάζουν
Και ο καθένας έχει μια εξήγηση
Ανάλογα, τι χρησιμοποιεί
Το μυαλό ή την καρδιά
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
Κι αν πεις, ότι ήταν λάθος που με γνώρισες
Εγώ δεν πρόκειται να αντιδράσω
Κι αν διερωτηθείς
Τα ψεύτικα λουλούδια, πώς μαράθηκαν;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Κι αν πεις, ότι η μοίρα είναι κακιά
Εγώ δεν πρόκειται να διαφωνήσω
Κι αν διερωτηθείς
Γιατί εγώ και όχι κάποια άλλη;
Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μυαλό
Μα όταν τις βουτήξουμε στην καρδιά
Πολλές φορές αλλάζουν
Αλλά ότι κι αν πεις, ότι κι αν πω
Τα γεγονότα δεν αλλάζουν
Και ο καθένας έχει μια εξήγηση
Ανάλογα, τι χρησιμοποιεί
Το μυαλό ή την καρδιά
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 28/12/2010
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΨΩ - ποίημα
ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΨΩ
Και ξαφνικά τα αποφάσισα
Θα κάψω τις επιθυμίες μου στο τζάκι
Και τότε το τζάκι, γιατί μιλάει το τζάκι
Μου είπε. Το σκέφτηκες καλά;
Άλλο να τις συζητάς μαζί μου
Κι άλλο να τις κάψεις
Το ξέρεις, ότι οι επιθυμίες δεν καίγονται
Παρά μόνο αν καείς κι εσύ μαζί;
Και με προβλημάτισε
Και σκέφτηκα ότι οι επιθυμίες είμαι εγώ
Και οι διάφοροι κανόνες, οι δεσμοφύλακες
Ρε, μήπως πρέπει να κάψω τους κανόνες;
Αλλά κι αυτό μου φάνηκε δύσκολο
Πώς να κάψεις τους νόμους;
Πώς να κάψεις τους παπάδες;
Πώς να κάψεις τις γεροντοκόρες;
Και ο ενθουσιασμός πέρασε
Οι επιθυμίες μου γλύτωσαν το κάψιμο
Αλλά οι κανόνες δεν γλύτωσαν το θάψιμο
Και η ζωή επανήλθε στην πραγματικότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Και ξαφνικά τα αποφάσισα
Θα κάψω τις επιθυμίες μου στο τζάκι
Και τότε το τζάκι, γιατί μιλάει το τζάκι
Μου είπε. Το σκέφτηκες καλά;
Άλλο να τις συζητάς μαζί μου
Κι άλλο να τις κάψεις
Το ξέρεις, ότι οι επιθυμίες δεν καίγονται
Παρά μόνο αν καείς κι εσύ μαζί;
Και με προβλημάτισε
Και σκέφτηκα ότι οι επιθυμίες είμαι εγώ
Και οι διάφοροι κανόνες, οι δεσμοφύλακες
Ρε, μήπως πρέπει να κάψω τους κανόνες;
Αλλά κι αυτό μου φάνηκε δύσκολο
Πώς να κάψεις τους νόμους;
Πώς να κάψεις τους παπάδες;
Πώς να κάψεις τις γεροντοκόρες;
Και ο ενθουσιασμός πέρασε
Οι επιθυμίες μου γλύτωσαν το κάψιμο
Αλλά οι κανόνες δεν γλύτωσαν το θάψιμο
Και η ζωή επανήλθε στην πραγματικότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ - ποίημα
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Ναι πάντα ο τρόπος έχει σημασία
Σε όλες τις εκδηλώσεις μας
Από την αναζήτηση του έρωτα
Μέχρι το τέλος της ζωής
Κι ένα τριαντάφυλλο ανοίγει τόσο ωραία
Αρχίζει σαν κλειστό μπουμπούκι
Και ανοίγει δειλά - δειλά
Αναδύοντας ομορφιά και άρωμα
Στολίζεται με διάφορα χρώματα
Και στολίζει τα πιο σημαντικά γεγονότα
Με κορυφαία στιγμή
Την πρόσκληση για ένα χορό
Τριαντάφυλλο μου
Τόσο όμορφο αλλά και τόσο σοφό
Σ ευχαριστώ που μου δείχνεις το δρόμο
Άσχετα αν εγώ δεν τον βλέπω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Ναι πάντα ο τρόπος έχει σημασία
Σε όλες τις εκδηλώσεις μας
Από την αναζήτηση του έρωτα
Μέχρι το τέλος της ζωής
Κι ένα τριαντάφυλλο ανοίγει τόσο ωραία
Αρχίζει σαν κλειστό μπουμπούκι
Και ανοίγει δειλά - δειλά
Αναδύοντας ομορφιά και άρωμα
Στολίζεται με διάφορα χρώματα
Και στολίζει τα πιο σημαντικά γεγονότα
Με κορυφαία στιγμή
Την πρόσκληση για ένα χορό
Τριαντάφυλλο μου
Τόσο όμορφο αλλά και τόσο σοφό
Σ ευχαριστώ που μου δείχνεις το δρόμο
Άσχετα αν εγώ δεν τον βλέπω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27/12/2010
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ - ποίημα
ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την πραγματικότητα
Και τα ξανάκλεισες
Καλλίτερα στο όνειρο, είπες
Εκεί τα πουλιά κελαηδούν
Χωρίς να νοιάζονται για το καθημερινό
Εκεί οι άνθρωποι είναι φιλικοί
Γιατί οι εχθρικοί αποβάλλονται
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την ζωή όπως είναι
Και τα ξανάκλεισες
Αναζητώντας το όνειρο
Εκεί που υπάρχει άσπρη μέρα
Εκεί που σε περιμένει ένα αγαπημένο χαμόγελο
Εκεί που τα λουλούδια ανθίζουν
Χειμώνα καλοκαίρι
Άνοιξες τα μάτια
Από ανάγκη
Για να μη σε περάσουν πεθαμένο
Αλλά η ζωή σου είναι το όνειρο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/12/2010
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την πραγματικότητα
Και τα ξανάκλεισες
Καλλίτερα στο όνειρο, είπες
Εκεί τα πουλιά κελαηδούν
Χωρίς να νοιάζονται για το καθημερινό
Εκεί οι άνθρωποι είναι φιλικοί
Γιατί οι εχθρικοί αποβάλλονται
Άνοιξες τα μάτια
Είδες την ζωή όπως είναι
Και τα ξανάκλεισες
Αναζητώντας το όνειρο
Εκεί που υπάρχει άσπρη μέρα
Εκεί που σε περιμένει ένα αγαπημένο χαμόγελο
Εκεί που τα λουλούδια ανθίζουν
Χειμώνα καλοκαίρι
Άνοιξες τα μάτια
Από ανάγκη
Για να μη σε περάσουν πεθαμένο
Αλλά η ζωή σου είναι το όνειρο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/12/2010
Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΠ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ - ποίημα
ΠΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΠ Τ ΟΝΕΙΡΟ
Όμορφο είναι το όνειρο
Το φτιάχνεις όπως θέλεις
Αλλά σκέψου μια πραγματικότητα
Καλλίτερη απ τ όνειρο
Μια πραγματικότητα
Που οι δυο γίνονται ένα
Με έναν τρόπο μαγικό
Που λέγεται αγάπη
Χτυπάει ο ένας, πονάει κι ο άλλος
Γελάει ο ένας, γελάνε κι οι δυο
Κι αυτό μια ζωή ολόκληρη
Χωρίς τον κίνδυνο να ξυπνήσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/12/2010
Όμορφο είναι το όνειρο
Το φτιάχνεις όπως θέλεις
Αλλά σκέψου μια πραγματικότητα
Καλλίτερη απ τ όνειρο
Μια πραγματικότητα
Που οι δυο γίνονται ένα
Με έναν τρόπο μαγικό
Που λέγεται αγάπη
Χτυπάει ο ένας, πονάει κι ο άλλος
Γελάει ο ένας, γελάνε κι οι δυο
Κι αυτό μια ζωή ολόκληρη
Χωρίς τον κίνδυνο να ξυπνήσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 25/12/2010
Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ - ποίημα
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Περιμένοντας να φανεί το αστέρι
Ένα αστέρι που το σύννεφο
Δεν μπορεί να το σκεπάσει
Είναι το αστέρι της αγάπης
Αυτό που όταν φέγγει
Ζεσταίνει όλες τις καρδιές
Ενώνει τους ανθρώπους
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Ψάχνοντας ένα δώρο
Ένα δώρο ανεξίτηλο
Ποτέ να μη χαλάσει
Και άκουσα τις καμπάνες
Να λένε σ αγαπώ
Και αιχμαλώτισα την έννοια
Και τώρα στην προσφέρω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2010
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Περιμένοντας να φανεί το αστέρι
Ένα αστέρι που το σύννεφο
Δεν μπορεί να το σκεπάσει
Είναι το αστέρι της αγάπης
Αυτό που όταν φέγγει
Ζεσταίνει όλες τις καρδιές
Ενώνει τους ανθρώπους
Περπάτησα μέρες γιορτινές
Ψάχνοντας ένα δώρο
Ένα δώρο ανεξίτηλο
Ποτέ να μη χαλάσει
Και άκουσα τις καμπάνες
Να λένε σ αγαπώ
Και αιχμαλώτισα την έννοια
Και τώρα στην προσφέρω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2010
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2008 - ποίημα
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2008
Καλήν ημέρα ιντερνέτ άρχοντες
Αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
Να δω, στο χώρο το δικό σας
Καλήν ημέρα, με συζήτηση
Χρόνια πολλά και ευχούλες
Στη ζωντανή τη σύνδεση
Που απλόχερα προσφέρει
Φιλιά πολλά μοιράσετε
Τι κι αν είναι μόνο εικόνες
Όταν τα δίνουμε από καρδιάς
Έχουνε τόση αλήθεια!
Στη φάτνη που γεννήθηκε
Έκανε λίγο κρύο
Τα ζώα επιστρατευτήκανε
Μπορούμε όμως κι εμείς
Και του χρόνου όλοι μαζί
Και ο καθένας χώρια
Τα κάλαντα να ψάλλουμε
Από καρδιάς, ευχές
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2008
Καλήν ημέρα ιντερνέτ άρχοντες
Αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
Να δω, στο χώρο το δικό σας
Καλήν ημέρα, με συζήτηση
Χρόνια πολλά και ευχούλες
Στη ζωντανή τη σύνδεση
Που απλόχερα προσφέρει
Φιλιά πολλά μοιράσετε
Τι κι αν είναι μόνο εικόνες
Όταν τα δίνουμε από καρδιάς
Έχουνε τόση αλήθεια!
Στη φάτνη που γεννήθηκε
Έκανε λίγο κρύο
Τα ζώα επιστρατευτήκανε
Μπορούμε όμως κι εμείς
Και του χρόνου όλοι μαζί
Και ο καθένας χώρια
Τα κάλαντα να ψάλλουμε
Από καρδιάς, ευχές
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 24/12/2008
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ; - ποίημα
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ;
Έλα φιγούρα ποιητή
Τι είναι ο έρωτας; Και πες μου
Εγώ θα προσπαθήσω να σου πω
Μα εσύ θα καταλάβεις;
Ξέρεις πως νοιώθει το βότσαλο
Όταν το κύμα το χαϊδεύει;
Ξέρεις πως νοιώθει ο κορμός, που καίγεται
Λίγο πριν γίνει στάχτη;
Ξέρεις πως νοιώθει ο λαγός
Στου κυνηγού την ανάσα;
Ξέρεις πως νοιώθει η θάλασσα
Στο βύθισμα του ήλιου;
Ξέρεις πως νοιώθει ο ανθός
Στης μέλισσας το χάδι;
Αν όλα τούτα τα γροικάς
Τότε θα καταλάβεις!!!
Όλα τούτα, είν΄ ο έρωτας
Και κάτι παραπάνω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/05/2008
Έλα φιγούρα ποιητή
Τι είναι ο έρωτας; Και πες μου
Εγώ θα προσπαθήσω να σου πω
Μα εσύ θα καταλάβεις;
Ξέρεις πως νοιώθει το βότσαλο
Όταν το κύμα το χαϊδεύει;
Ξέρεις πως νοιώθει ο κορμός, που καίγεται
Λίγο πριν γίνει στάχτη;
Ξέρεις πως νοιώθει ο λαγός
Στου κυνηγού την ανάσα;
Ξέρεις πως νοιώθει η θάλασσα
Στο βύθισμα του ήλιου;
Ξέρεις πως νοιώθει ο ανθός
Στης μέλισσας το χάδι;
Αν όλα τούτα τα γροικάς
Τότε θα καταλάβεις!!!
Όλα τούτα, είν΄ ο έρωτας
Και κάτι παραπάνω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/05/2008
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Ω! ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ - ποίημα
Ω! ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Ω! αγάπη μου
Τι κι αν δεν είμαστε μαζί!
Εγώ σε βλέπω να χορεύεις
Το χορό των αστεριών
Τι κι αν κάθομαι στην καρέκλα
Μαζί σου ταξιδεύω
Στη μαγική χώρα
Του απραγματοποίητου
Ακούω μουσική
Και λικνίζομαι μαζί σου
Και ζω το όνειρο
Που κάποτε κάναμε μαζί
Ω! αγάπη μου
Το κορμί φυλακίζεται
Αλλά η ψυχή πάντα ελεύθερη
Μπορεί και ταξιδεύει
Γίνε αέρας
Και έλα να σ ανασάνω
Γίνε βροχή
Και έλα να ξεδιψάσω
Είσαι σιωπή
Αλλά εγώ σ ακούω
Είσαι αόρατη
Αλλά εγώ σε βλέπω
Ω! αγάπη μου
Τόσο μακριά κι όμως
Τόσο κοντά
Γιατί είσαι, αγάπη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/12/2010
Ω! αγάπη μου
Τι κι αν δεν είμαστε μαζί!
Εγώ σε βλέπω να χορεύεις
Το χορό των αστεριών
Τι κι αν κάθομαι στην καρέκλα
Μαζί σου ταξιδεύω
Στη μαγική χώρα
Του απραγματοποίητου
Ακούω μουσική
Και λικνίζομαι μαζί σου
Και ζω το όνειρο
Που κάποτε κάναμε μαζί
Ω! αγάπη μου
Το κορμί φυλακίζεται
Αλλά η ψυχή πάντα ελεύθερη
Μπορεί και ταξιδεύει
Γίνε αέρας
Και έλα να σ ανασάνω
Γίνε βροχή
Και έλα να ξεδιψάσω
Είσαι σιωπή
Αλλά εγώ σ ακούω
Είσαι αόρατη
Αλλά εγώ σε βλέπω
Ω! αγάπη μου
Τόσο μακριά κι όμως
Τόσο κοντά
Γιατί είσαι, αγάπη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 21/12/2010
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ - ποίημα
ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ
Σε κάλεσα να πιούμε ένα καφέ
Και μου είπες, έτσι το λένε ακόμα;
Και σκέφτηκα, μήπως πάλιωσα;
Μήπως σήμερα το λένε αλλιώς;
Σκέφτηκα να ρωτήσω το γιο μου
Θεέ μου τι εμπαιγμός!
Να θες να πιεις έναν καφέ
Και να μην ξέρεις, πώς να το ζητήσεις;
Αλλά σκέφτηκα, όπως και να το λένε
Άμα η άλλη θέλει, θα το καταλάβει
Άμα δεν θέλει, τσάμπα κόπος
Και κατέληξα να ρωτήσω. Θέλεις;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 20/12/2010
Σε κάλεσα να πιούμε ένα καφέ
Και μου είπες, έτσι το λένε ακόμα;
Και σκέφτηκα, μήπως πάλιωσα;
Μήπως σήμερα το λένε αλλιώς;
Σκέφτηκα να ρωτήσω το γιο μου
Θεέ μου τι εμπαιγμός!
Να θες να πιεις έναν καφέ
Και να μην ξέρεις, πώς να το ζητήσεις;
Αλλά σκέφτηκα, όπως και να το λένε
Άμα η άλλη θέλει, θα το καταλάβει
Άμα δεν θέλει, τσάμπα κόπος
Και κατέληξα να ρωτήσω. Θέλεις;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 20/12/2010
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ποίημα
ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Ο έρωτας στο περιβόλι της ψυχής
Συνορεύει με όλα τα συναισθήματα
Και γι αυτό είναι εύκολο
Να μεταπηδάει απ το ένα στο άλλο
Την αγάπη την έχει δίπλα του
Τόσο δίπλα του που συγχέονται
Αλλά είναι ολέθριο να μην τα ξεχωρίζεις
Άλλο αγάπη κι άλλο έρωτας
Και με το μίσος έχει μια ξεχωριστή σχέση
Ο προδομένος έρωτας εκεί ελλοχεύει
Μέχρι να μεταλλαγεί και να περάσει
Στο χωράφι της λήθης και της αδιαφορίας
Και η ζήλεια παρ όλο ότι έχει το χωραφάκι της
Όταν συναντήσει τον έρωτα ξεσαλώνει
Όλα τα θέλει δικά της
Μέχρι που στο τέλος σκοτώνει και τον ίδιο τον έρωτα
Έρωτας και συναισθήματα
Ένα παιχνίδι για γερά νεύρα
Και η διάρκεια του, μια ζωή
Και γιατί όχι, μια αιωνιότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/12/2010
Ο έρωτας στο περιβόλι της ψυχής
Συνορεύει με όλα τα συναισθήματα
Και γι αυτό είναι εύκολο
Να μεταπηδάει απ το ένα στο άλλο
Την αγάπη την έχει δίπλα του
Τόσο δίπλα του που συγχέονται
Αλλά είναι ολέθριο να μην τα ξεχωρίζεις
Άλλο αγάπη κι άλλο έρωτας
Και με το μίσος έχει μια ξεχωριστή σχέση
Ο προδομένος έρωτας εκεί ελλοχεύει
Μέχρι να μεταλλαγεί και να περάσει
Στο χωράφι της λήθης και της αδιαφορίας
Και η ζήλεια παρ όλο ότι έχει το χωραφάκι της
Όταν συναντήσει τον έρωτα ξεσαλώνει
Όλα τα θέλει δικά της
Μέχρι που στο τέλος σκοτώνει και τον ίδιο τον έρωτα
Έρωτας και συναισθήματα
Ένα παιχνίδι για γερά νεύρα
Και η διάρκεια του, μια ζωή
Και γιατί όχι, μια αιωνιότητα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/12/2010
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
ΣΤΟΛΙΣΟΥ - ποίημα
ΣΤΟΛΙΣΟΥ
Τα στολίδια τα έχεις πάνω σου
Τα μάτια σου χαρούμενα ή λυπημένα
Είναι τόσο αληθινά, τόσο όμορφα
Που δεν χρειάζονται μασκάρεμα
Τα χείλια σου κατακόκκινα
Όταν συμβαδίζουν με την έκφραση των ματιών σου
Φτιάχνουν ένα ονειρικό σύνολο
Που ξυπνά τις αισθήσεις
Το μπούστο σου προσεγμένο
Υπόσχεται και απαγορεύει
Προκαλεί και αποτρέπει
Σαν το μαρτύριο της σταγόνας
Ναι, αυτή είσαι εσύ
Ένα σύνολο όμορφο, που στολίζεται
Από το φως της αλήθειας
Και την υπόσχεση του ονείρου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/12/2010
Τα στολίδια τα έχεις πάνω σου
Τα μάτια σου χαρούμενα ή λυπημένα
Είναι τόσο αληθινά, τόσο όμορφα
Που δεν χρειάζονται μασκάρεμα
Τα χείλια σου κατακόκκινα
Όταν συμβαδίζουν με την έκφραση των ματιών σου
Φτιάχνουν ένα ονειρικό σύνολο
Που ξυπνά τις αισθήσεις
Το μπούστο σου προσεγμένο
Υπόσχεται και απαγορεύει
Προκαλεί και αποτρέπει
Σαν το μαρτύριο της σταγόνας
Ναι, αυτή είσαι εσύ
Ένα σύνολο όμορφο, που στολίζεται
Από το φως της αλήθειας
Και την υπόσχεση του ονείρου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/12/2010
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ - ποίημα
ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ
Περπάτησα σε δρόμους σκοτεινούς
Και όμως παραδόξως έβλεπα
Γιατί φώτιζε τα αστέρι, που έχω στην ψυχή
Εκείνο που έχει τη μορφή σου
Περπάτησα μες την παγωνιά
Αλλά δεν μπόρεσε να μ αγγίξει
Γιατί η φωτιά που έχω στην καρδιά, καίει
Και η φλόγα της, έχει τη μορφή σου
Περπάτησα σε χρόνους χαλεπούς
Με ρούχα από κουρέλια καμωμένα
Αλλά ένοιωθα σαν αρχοντόπουλο
Γιατί κουβάλαγα εσένα
Περπάτησα σ αμπέλια ώριμα
Μάζεψα το νέκταρ του καρπού τους
Ήπια κι αναλογίστηκα
Το νέκταρ των φιλιών σου
Περπάτησα, περπατώ
Και θα περπατώ, όσο εσύ υπάρχεις
Παντού και πάντα θα σ αναζητώ
Και όλα θα έχουν τη μορφή σου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
Περπάτησα σε δρόμους σκοτεινούς
Και όμως παραδόξως έβλεπα
Γιατί φώτιζε τα αστέρι, που έχω στην ψυχή
Εκείνο που έχει τη μορφή σου
Περπάτησα μες την παγωνιά
Αλλά δεν μπόρεσε να μ αγγίξει
Γιατί η φωτιά που έχω στην καρδιά, καίει
Και η φλόγα της, έχει τη μορφή σου
Περπάτησα σε χρόνους χαλεπούς
Με ρούχα από κουρέλια καμωμένα
Αλλά ένοιωθα σαν αρχοντόπουλο
Γιατί κουβάλαγα εσένα
Περπάτησα σ αμπέλια ώριμα
Μάζεψα το νέκταρ του καρπού τους
Ήπια κι αναλογίστηκα
Το νέκταρ των φιλιών σου
Περπάτησα, περπατώ
Και θα περπατώ, όσο εσύ υπάρχεις
Παντού και πάντα θα σ αναζητώ
Και όλα θα έχουν τη μορφή σου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ - ποίημα
ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Όλα τα μάτια μιλάνε
Και λένε όσα δεν λένε τα χείλη
Έχουν απ ευθείας επικοινωνία με την ψυχή
Και λένε το μετεωρολογικό της δελτίο
Είδα τα μάτια σου και είδα πόνο
Αλλά δεν σε ρώτησα
Γιατί ξέρω δεν θ απαντήσεις
Τα κρυμμένα της ψυχής δεν λέγονται εύκολα
Είδα τα μάτια σου και φαντάστηκα
Πόσο ωραία θα είναι, όταν γελάνε
Και τα έβαλα με ό,τι
Τα κάνει, να πονάνε
Όχι δεν έχω λύση
Απλά σε παρακαλώ, κάνε τα να γελάσουν
Ό,τι και να ναι, αυτό που σε πονά
Έχει αντίδοτο και το ξέρεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
Όλα τα μάτια μιλάνε
Και λένε όσα δεν λένε τα χείλη
Έχουν απ ευθείας επικοινωνία με την ψυχή
Και λένε το μετεωρολογικό της δελτίο
Είδα τα μάτια σου και είδα πόνο
Αλλά δεν σε ρώτησα
Γιατί ξέρω δεν θ απαντήσεις
Τα κρυμμένα της ψυχής δεν λέγονται εύκολα
Είδα τα μάτια σου και φαντάστηκα
Πόσο ωραία θα είναι, όταν γελάνε
Και τα έβαλα με ό,τι
Τα κάνει, να πονάνε
Όχι δεν έχω λύση
Απλά σε παρακαλώ, κάνε τα να γελάσουν
Ό,τι και να ναι, αυτό που σε πονά
Έχει αντίδοτο και το ξέρεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/12/2010
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
ΑΝ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ - ποίημα
ΑΝ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
Αν σαν έρωτα βλέπετε
Μόνο ένα ηλιοβασίλεμα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Αν σαν έρωτα φαντάζεστε
Μόνο μια απέραντη θάλασσα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Ο έρωτας όλα αυτά τα ομορφαίνει
Αλλά χρειάζεται δύο
Που να είναι κοντά
Πολύ κοντά
Αν βλέποντας την θάλασσα
Σκέφτεστε εκείνη
Τότε είστε ερωτευμένος
Αν το ηλιοβασίλεμα
Έχει τη μορφή της
Τότε είστε ερωτευμένος
Αλλά ποτέ μην ξεχνάτε
Ο έρωτας χρειάζεται δυο
Αλλιώς καταντάει
Αυτοϊκανοποίηση
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
Αν σαν έρωτα βλέπετε
Μόνο ένα ηλιοβασίλεμα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Αν σαν έρωτα φαντάζεστε
Μόνο μια απέραντη θάλασσα
Τότε κάτι δεν πάει καλά
Ο έρωτας όλα αυτά τα ομορφαίνει
Αλλά χρειάζεται δύο
Που να είναι κοντά
Πολύ κοντά
Αν βλέποντας την θάλασσα
Σκέφτεστε εκείνη
Τότε είστε ερωτευμένος
Αν το ηλιοβασίλεμα
Έχει τη μορφή της
Τότε είστε ερωτευμένος
Αλλά ποτέ μην ξεχνάτε
Ο έρωτας χρειάζεται δυο
Αλλιώς καταντάει
Αυτοϊκανοποίηση
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ποίημα
ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Και ψάχνομαι και ψάχνομαι
Τι τάχα να σημαίνει;
Βρε, μήπως είστε ανέραστοι;
Ή μήπως παντρεμένοι;
Βρε, μήπως είστε γέροντες;
Ή μήπως βαρεμένοι;
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Μήπως και δεν γνωρίζετε
Τον περί ου, ο λόγος;
Είναι εκείνο το μικρό, το παχουλό
Το φτερωτό ανθρωπάκι
Που έχει τόση δύναμη
Που και νεκρούς ανασταίνει
Ελάτε τώρα και ό,τι κι αν συμβαίνει
Δώστε σπονδή στον έρωτα
Δώστε απ την ψυχή σας
Και εκείνος, όπου κι αν βρίσκεται
Θα φτιάξει τη ζωή σας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Και ψάχνομαι και ψάχνομαι
Τι τάχα να σημαίνει;
Βρε, μήπως είστε ανέραστοι;
Ή μήπως παντρεμένοι;
Βρε, μήπως είστε γέροντες;
Ή μήπως βαρεμένοι;
Σας ζήτησα να φτιάξουμε
Ένα άλμπουμ για τον έρωτα
Κι απάντηση δεν πήρα
Μήπως και δεν γνωρίζετε
Τον περί ου, ο λόγος;
Είναι εκείνο το μικρό, το παχουλό
Το φτερωτό ανθρωπάκι
Που έχει τόση δύναμη
Που και νεκρούς ανασταίνει
Ελάτε τώρα και ό,τι κι αν συμβαίνει
Δώστε σπονδή στον έρωτα
Δώστε απ την ψυχή σας
Και εκείνος, όπου κι αν βρίσκεται
Θα φτιάξει τη ζωή σας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/12/2010
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
ΟΠΩΣ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ - ποίημα
ΟΠΩΣ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ
Όπως σηκώνεται το κύμα
Όταν φυσάει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε βλέπω
Όπως σηκώνεται η σημαία
Στην έπαρση της
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε σκέπτομαι
Όπως σηκώνεται το σύννεφο
Όταν συννεφιάζει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε αναζητώ
Και για να μην σκεφτείς
Αυτό που σκέφτεσαι
Σηκώνεται η πέτσα μου, απ την ανατριχίλα
Στο εκμυστηρεύομαι πονηρό μυαλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
Όπως σηκώνεται το κύμα
Όταν φυσάει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε βλέπω
Όπως σηκώνεται η σημαία
Στην έπαρση της
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε σκέπτομαι
Όπως σηκώνεται το σύννεφο
Όταν συννεφιάζει
Έτσι σηκώνεται και κάτι δικό μου
Όταν σε αναζητώ
Και για να μην σκεφτείς
Αυτό που σκέφτεσαι
Σηκώνεται η πέτσα μου, απ την ανατριχίλα
Στο εκμυστηρεύομαι πονηρό μυαλό
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ - ποίημα
ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Φεύγουν τα χρόνια
Αφήνοντας πίσω τους τα θέλω
Και παίρνοντας μαζί τους τα μπορώ
Και η ζωή γίνεται ένα βασανιστήριο
Γιατί όλοι ξέρουμε, τι είναι
Να θέλεις και να μην μπορείς
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Και είναι αλήθεια γιατί
Τα θέλω είναι αυτά που την ανανεώνουν
Και ξεχνάει ότι το σώμα
Μπορεί και να μην ακολουθεί
Φεύγουν τα χρόνια
Αλλά η ψυχή παραμένει νέα
Και βλέπει στον καθρέφτη
Αυτά που θέλει
Παραποιώντας την πραγματικότητα
Γιατί έχει παραποιητική όραση
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Εκτός κι αν πάψει να θέλει
Λέω εγώ
Τότε το σώμα, που δεν μπορεί
Κατακλύζει τα πάντα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
Φεύγουν τα χρόνια
Αφήνοντας πίσω τους τα θέλω
Και παίρνοντας μαζί τους τα μπορώ
Και η ζωή γίνεται ένα βασανιστήριο
Γιατί όλοι ξέρουμε, τι είναι
Να θέλεις και να μην μπορείς
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Και είναι αλήθεια γιατί
Τα θέλω είναι αυτά που την ανανεώνουν
Και ξεχνάει ότι το σώμα
Μπορεί και να μην ακολουθεί
Φεύγουν τα χρόνια
Αλλά η ψυχή παραμένει νέα
Και βλέπει στον καθρέφτη
Αυτά που θέλει
Παραποιώντας την πραγματικότητα
Γιατί έχει παραποιητική όραση
Η ψυχή δεν γερνάει λένε
Εκτός κι αν πάψει να θέλει
Λέω εγώ
Τότε το σώμα, που δεν μπορεί
Κατακλύζει τα πάντα
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 14/12/2010
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
ΕΣΥ ΠΟΥ ΟΛΑ Τ ΑΛΛΑΖΕΙΣ - ποίημα
ΕΣΥ ΠΟΥ ΟΛΑ Τ ΑΛΛΑΖΕΙΣ
Πέταξες στο σύννεφο
Και του έδωσες άλλη όψη
Χάιδεψες το τριαντάφυλλο
Και δες τώρα πως μυρίζει
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Έλα τώρα, σειρά έχω εγώ
Άλλαξε με, μ ένα σου χάδι
Ταξίδεψε με, μ ένα φιλί
Οδήγησε με, στο εκεί
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Φτιάχτηκες για να ομορφαίνεις
Φτιάχτηκες για ν αγαπάς
Φτιάχτηκες από τζιβαέρια
Φτιάχτηκες για να οδηγείς
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Παίξε το μαγικό σκοπό
Οδήγησε το όνειρο
Έλα μη σταματάς
Η ζωή σε έχει ανάγκη
Εσύ είσαι που όλα, τα αλλάζεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/12/2010
Πέταξες στο σύννεφο
Και του έδωσες άλλη όψη
Χάιδεψες το τριαντάφυλλο
Και δες τώρα πως μυρίζει
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Έλα τώρα, σειρά έχω εγώ
Άλλαξε με, μ ένα σου χάδι
Ταξίδεψε με, μ ένα φιλί
Οδήγησε με, στο εκεί
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Φτιάχτηκες για να ομορφαίνεις
Φτιάχτηκες για ν αγαπάς
Φτιάχτηκες από τζιβαέρια
Φτιάχτηκες για να οδηγείς
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Παίξε το μαγικό σκοπό
Οδήγησε το όνειρο
Έλα μη σταματάς
Η ζωή σε έχει ανάγκη
Εσύ είσαι που όλα, τα αλλάζεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 09/12/2010
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΩ ... ΑΛΛΑ - ποίημα
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΩ … ΑΛΛΑ
Δεν σε ξέρω
Αλλά διαισθάνομαι
Ότι άμα σε γνωρίσω
Θα έχω γνωρίσει
Τη ζωή
Τη ζωή με τις γλυκές στιγμές
Τις αβάστακτες θλίψεις
Τη ζωή με τις εναλλαγές της
Ανάμεσα σε γέλιο και κλάμα
Δεν σε ξέρω
Αλλά ξέρω
Την ομορφιά της άνοιξης
Και την θυμίζεις
Εσύ
Εσύ με το χαμόγελο σου
Το αστείρευτο κέφι
Εσύ που ξαφνικά μπήκες στη ζωή
Σαν ένα καινούργιο αστέρι
Δεν σε ξέρω
Αλλά θα σε γνωρίσω
Μου το λέει η διαίσθηση
Και το ξέρω
Την εμπιστεύομαι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/02/2009
Δεν σε ξέρω
Αλλά διαισθάνομαι
Ότι άμα σε γνωρίσω
Θα έχω γνωρίσει
Τη ζωή
Τη ζωή με τις γλυκές στιγμές
Τις αβάστακτες θλίψεις
Τη ζωή με τις εναλλαγές της
Ανάμεσα σε γέλιο και κλάμα
Δεν σε ξέρω
Αλλά ξέρω
Την ομορφιά της άνοιξης
Και την θυμίζεις
Εσύ
Εσύ με το χαμόγελο σου
Το αστείρευτο κέφι
Εσύ που ξαφνικά μπήκες στη ζωή
Σαν ένα καινούργιο αστέρι
Δεν σε ξέρω
Αλλά θα σε γνωρίσω
Μου το λέει η διαίσθηση
Και το ξέρω
Την εμπιστεύομαι
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 16/02/2009
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ - ποίημα
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
Είσαι τόσο όμορφη
Που διστάζω να σου πω καλημέρα
Αλλά να σε ρωτήσω
Πώς διαχειρίζεσαι την ομορφιά σου;
Όποιον θέλεις, μπορείς να τον έχεις
Αλλά μήπως αυτό, είναι ένα μπλέξιμο;
Και πως νοιώθεις;
Όταν το βλέμμα προσπαθεί, να σε γδύσει;
Ξέρω, έχεις πλούσια ψυχικά προσόντα
Αλλά αυτά δεν φαίνονται με την πρώτη
Και όταν τα αναδεικνύεις
Πάντα διερωτάσαι
Είσαι τόσο όμορφη
Που δεν ξέρω αν είναι, ευχή ή κατάρα;
Όλα εξαρτώνται από τη διαχείριση
Και σ αυτό δεν υπάρχουν κανόνες
Όχι, δεν θέλω να σε αγχώσω
Απλά με απασχολούν τα προβλήματα
Και ένα από αυτά είναι
Η διαχείριση της ομορφιάς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 07/12/2010
Είσαι τόσο όμορφη
Που διστάζω να σου πω καλημέρα
Αλλά να σε ρωτήσω
Πώς διαχειρίζεσαι την ομορφιά σου;
Όποιον θέλεις, μπορείς να τον έχεις
Αλλά μήπως αυτό, είναι ένα μπλέξιμο;
Και πως νοιώθεις;
Όταν το βλέμμα προσπαθεί, να σε γδύσει;
Ξέρω, έχεις πλούσια ψυχικά προσόντα
Αλλά αυτά δεν φαίνονται με την πρώτη
Και όταν τα αναδεικνύεις
Πάντα διερωτάσαι
Είσαι τόσο όμορφη
Που δεν ξέρω αν είναι, ευχή ή κατάρα;
Όλα εξαρτώνται από τη διαχείριση
Και σ αυτό δεν υπάρχουν κανόνες
Όχι, δεν θέλω να σε αγχώσω
Απλά με απασχολούν τα προβλήματα
Και ένα από αυτά είναι
Η διαχείριση της ομορφιάς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 07/12/2010
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ - ποίημα
ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ
Σ αγγίζω από μακριά
Σ αγγίζω με τη σκέψη
Με ένα άγγιγμα τρυφερό
Δεν ξέρω, αν το νοιώθεις;
Σου λέω λόγια της ψυχής
Φαντάζομαι τα φιλιά σου
Ακούω μαζί σου μουσική
Σου λέω λόγια αγάπης
Σε ντύνω με χρώματα φωτιάς
Ακούω την ανάσα
Στέλνω μηνύματα σιωπής
Δεν ξέρω, αν τα παίρνεις;
Έτσι είναι φτιαγμένη η ζωή
Να θέλουμε, να ποθούμε
Αλλά εκείνη να μας οδηγεί
Στην καθημερινότητα που ζούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
Σ αγγίζω από μακριά
Σ αγγίζω με τη σκέψη
Με ένα άγγιγμα τρυφερό
Δεν ξέρω, αν το νοιώθεις;
Σου λέω λόγια της ψυχής
Φαντάζομαι τα φιλιά σου
Ακούω μαζί σου μουσική
Σου λέω λόγια αγάπης
Σε ντύνω με χρώματα φωτιάς
Ακούω την ανάσα
Στέλνω μηνύματα σιωπής
Δεν ξέρω, αν τα παίρνεις;
Έτσι είναι φτιαγμένη η ζωή
Να θέλουμε, να ποθούμε
Αλλά εκείνη να μας οδηγεί
Στην καθημερινότητα που ζούμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
ΘΑ ΘΕΛΑ, ΑΛΛΑ - ποίημα
ΘΑ ΘΕΛΑ, ΑΛΛΑ
Θα θελα, να πιάσω το χέρι σου
Αλλά διστάζω
Αφού δεν μπορώ να το κρατάω συνέχεια
Το σκέπτομαι και δειλιάζω
Μετά όμως σκέπτομαι
Και τι θα πει, συνέχεια;
Και μια στιγμή, συνέχεια δεν είναι;
Και απλώνω το χέρι
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
Θα θελα αρκεί, να το θελες κι εσύ
Αλλά διστάζεις
Οχυρωμένη στα πιστεύω σου
Ούτε το σκέπτεσαι, ούτε σε νοιάζει
Σκέψου όμως
Ένα χέρι σε περιμένει
Το άγγιγμα κρατάει μια στιγμή
Αλλά μπορεί να είναι αιώνιο
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
Θα θελα, να πιάσω το χέρι σου
Αλλά διστάζω
Αφού δεν μπορώ να το κρατάω συνέχεια
Το σκέπτομαι και δειλιάζω
Μετά όμως σκέπτομαι
Και τι θα πει, συνέχεια;
Και μια στιγμή, συνέχεια δεν είναι;
Και απλώνω το χέρι
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
Θα θελα αρκεί, να το θελες κι εσύ
Αλλά διστάζεις
Οχυρωμένη στα πιστεύω σου
Ούτε το σκέπτεσαι, ούτε σε νοιάζει
Σκέψου όμως
Ένα χέρι σε περιμένει
Το άγγιγμα κρατάει μια στιγμή
Αλλά μπορεί να είναι αιώνιο
Πόσες στιγμές δεν κρατάνε αιώνια;
Και πόσες αιωνιότητες δεν είναι, ούτε μια στιγμή;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/12/2010
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Η ΚΡΙΣΗ - σκέψεις
Η ΚΡΙΣΗ
Ζούμε μια κρίση, το μέγεθος της οποίας δεν ξέρουμε!
Μια κρίση που είναι αποτέλεσμα, κυρίως της ανευθυνότητας των κρατούντων και επικεφαλής τους υποτίθεται, είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Προσπαθώ να την καταλάβω αυτή την κρίση.
Σε μια οικογένεια, ο δανεισμός πέραν των δυνατοτήτων, ξέρουμε που οδηγεί. Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και με το κράτος.
Τώρα γιατί φτάσαμε εδώ που είμαστε; Καλόν είναι να το ψάχνουμε, αλλά πρέπει να βρούμε και λύση για να το ξεπεράσουμε.
Και για να κάνουμε οποιονδήποτε σχεδιασμό, πρέπει να ξέρουμε τα στοιχεία .
Πρώτον : Τι χρωστάμε;
Δεύτερον : Πόσα χρειαζόμαστε κάθε χρόνο;
Τρίτο: Πόσα μαζεύουμε κάθε χρόνο;
Και φαίνεται, ότι ξέρουμε ίσως μόνο το πρώτο.
Κι αν συμβαίνει αυτό και στους ασχολούμενους με τα οικονομικά του κράτους, βράσε όριζαν!
Απλά αυτά που μαζεύουμε, πρέπει να είναι παραπάνω απ αυτά που χρειαζόμαστε, για να περισσεύει και κάτι για να ελαττώσουμε το χρέος.
Απλά πράγματα θα μου πείτε! Αλλά τα πράγματα πάντα είναι απλά.
Γίνονται πολύπλοκα, γιατί η πολυπλοκότητα εξυπηρετεί διάφορα συμφέροντα και ο νοών, νοείτω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/12/2010
Ζούμε μια κρίση, το μέγεθος της οποίας δεν ξέρουμε!
Μια κρίση που είναι αποτέλεσμα, κυρίως της ανευθυνότητας των κρατούντων και επικεφαλής τους υποτίθεται, είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Προσπαθώ να την καταλάβω αυτή την κρίση.
Σε μια οικογένεια, ο δανεισμός πέραν των δυνατοτήτων, ξέρουμε που οδηγεί. Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και με το κράτος.
Τώρα γιατί φτάσαμε εδώ που είμαστε; Καλόν είναι να το ψάχνουμε, αλλά πρέπει να βρούμε και λύση για να το ξεπεράσουμε.
Και για να κάνουμε οποιονδήποτε σχεδιασμό, πρέπει να ξέρουμε τα στοιχεία .
Πρώτον : Τι χρωστάμε;
Δεύτερον : Πόσα χρειαζόμαστε κάθε χρόνο;
Τρίτο: Πόσα μαζεύουμε κάθε χρόνο;
Και φαίνεται, ότι ξέρουμε ίσως μόνο το πρώτο.
Κι αν συμβαίνει αυτό και στους ασχολούμενους με τα οικονομικά του κράτους, βράσε όριζαν!
Απλά αυτά που μαζεύουμε, πρέπει να είναι παραπάνω απ αυτά που χρειαζόμαστε, για να περισσεύει και κάτι για να ελαττώσουμε το χρέος.
Απλά πράγματα θα μου πείτε! Αλλά τα πράγματα πάντα είναι απλά.
Γίνονται πολύπλοκα, γιατί η πολυπλοκότητα εξυπηρετεί διάφορα συμφέροντα και ο νοών, νοείτω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/12/2010
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ - ποίημα
ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Στους δρόμους σου ζωή
Όσο εσύ μου το επιτρέπεις
Αναζητώντας το μεγάλο μυστικό
Γιατί δεν έχεις, καλή πολεοδομία;
Μια τεράστια λεωφόρος
Και ξαφνικά καταλήγει σε αδιέξοδο
Ένα μονοπάτι ασήμαντο
Που ξαφνικά σε βγάζει στη λεωφόρο της ευτυχίας
Ποιος είναι ο πολεοδόμος σου ζωή;
Να του παραπονεθώ
Να του πω
Φτάνουν οι εκπλήξεις!
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Έχοντας τα μάτια ανοιχτά
Ξέροντας ότι, ό,τι φαίνεται δεν είναι
Και ότι είναι
Μπορεί και να μη φαίνεται
Όχι δεν είμαι η Πυθία, ζωή
Αν κάπου πρέπει να την αναζητήσεις
Είναι στα συστατικά σου κι αυτή
Στο αίμα σου ρέει
Αλλά τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια
Τώρα που το ξανασκέφτομαι
Η έλλειψη σήμανσης
Είναι αυτή, που δίνει νόημα στη ζωή
Γι αυτό θα συνεχίσω να περπατάω
Θέτοντας άλλα ερωτήματα
Και υπάρχουν τόσα πολλά
Που μια ζωή δεν φτάνει
Και που ξέρεις αν σ αρέσουν
Μπορεί να συνεχίσουμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 01/12/2010
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Στους δρόμους σου ζωή
Όσο εσύ μου το επιτρέπεις
Αναζητώντας το μεγάλο μυστικό
Γιατί δεν έχεις, καλή πολεοδομία;
Μια τεράστια λεωφόρος
Και ξαφνικά καταλήγει σε αδιέξοδο
Ένα μονοπάτι ασήμαντο
Που ξαφνικά σε βγάζει στη λεωφόρο της ευτυχίας
Ποιος είναι ο πολεοδόμος σου ζωή;
Να του παραπονεθώ
Να του πω
Φτάνουν οι εκπλήξεις!
Περπάτησα, περπατάω
Και θα συνεχίσω να περπατάω
Έχοντας τα μάτια ανοιχτά
Ξέροντας ότι, ό,τι φαίνεται δεν είναι
Και ότι είναι
Μπορεί και να μη φαίνεται
Όχι δεν είμαι η Πυθία, ζωή
Αν κάπου πρέπει να την αναζητήσεις
Είναι στα συστατικά σου κι αυτή
Στο αίμα σου ρέει
Αλλά τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια
Τώρα που το ξανασκέφτομαι
Η έλλειψη σήμανσης
Είναι αυτή, που δίνει νόημα στη ζωή
Γι αυτό θα συνεχίσω να περπατάω
Θέτοντας άλλα ερωτήματα
Και υπάρχουν τόσα πολλά
Που μια ζωή δεν φτάνει
Και που ξέρεις αν σ αρέσουν
Μπορεί να συνεχίσουμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 01/12/2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)