ΘΥΜΑΜΑΙ
(ΚΟΚΟΡΑΣ)
Θυμάμαι
την τσιμεντένια αυλή
Με
την κρεβατίνα από πάνω
Κι
εγώ ξυπόλυτος να παίζω
Στα
άπαιχτα παιδικά μου χρόνια
Φίλοι
οι συνομήλικοι
Τάκης,
Αντώνης , Γιάννης
Τρίλιζα
στα πεζοδρόμια
Και
μπάλα στα σοκάκια
Οι
κότες βγαίναν στην αυλή
Τρώγανε
ό,τι βρίσκαν
Ο
κόκορας καμάρωνε από ψηλά
Μέχρι
που μου επιτέθηκε
Τότε
ο μπάρμπα Κίμωνας
Ο
πατέρας μου, τον έσφαξε
Και
από δω πάνε κι άλλοι
Ζωή
σε λόγου μας
Θυμάμαι
τόσα πολλά και όμορφα
Θα
γράφω κάθε φορά και κάτι
Η
αλήθεια πάντα είναι όμορφη
Έστω
κι αν προσωρινά, αλλιώς φαντάζει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
18/08/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου