ΠΟΙΗΣΗ - ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ - 26/06/2019

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ

Μου ζήτησαν να φτιάξω

Ένα αρδευτικό έργο

Που θα μαζεύει όλα τα δάκρυα του κόσμου

Και θα τα πηγαίνει σε δυο λίμνες

Η μια η λίμνη της χαράς

Και η άλλη της λύπησης

Και τότε κατάλαβα πόσο δύσκολο

Να ξεχωρίσεις το είδος των δακρύων

Και πέρα απ αυτό μου ζήτησαν

Να μη λάβω υπ όψη

Την εθνότητα, τη θρησκεία, το φύλο

Και το έκαναν ακόμη πιο δύσκολο

Άραγε μπορώ να ξεχωρίσω;

Κλαίει διαφορετικά ο Έλληνας απ τον Τούρκο;

Κι αν, ναι. Ποια είναι η διαφορά;

Και τότε κατάλαβα

Ο κόσμος φτιάχτηκε με σοφία

Τα δάκρυα εκτονώνουν την ψυχή

Και στη συνέχεια δεν χρειάζονται

Και γι αυτό χάνονται κάπου στην ιστορία

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/06/2019