ΠΟΙΗΣΗ - ΚΙ ΑΦΗΣΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ 18/07/2017

ΚΙ ΑΦΗΣΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Κι άφησες τα μάτια σου να μιλήσουν

Και εκείνα ως συνήθως είπαν την αλήθεια

Με ένα βλέμμα λυπημένο

Με συγκίνησαν και με οδήγησαν

Δεν ξέρω τι σκέφτηκες

Αλλά η ζωή προσφέρει απ όλα

Χαρά και λύπη, όχι για να διαλέξουμε

Αλλά τυχαία, για ποικιλία

Και τα μάτια όταν μιλάνε

Η σιωπή σωπαίνει πιο πολύ

Αθόρυβα κάνουν τόσο θόρυβο

Όσο οι βροντές στις καλοκαιρινές βροχές

Κι άφησες τα μάτια να μιλήσουν

Αν και αυτά είναι μαθημένα να μιλάνε συνέχεια

Χρωματίζοντας τις λέξεις

Και αναιρώντας τα ψεύτικα χαμόγελα

Μάτια μου όμορφα μιλήστε

Έχουμε ανάγκη από αλήθειες

Πέστε ότι όλα δεν είναι τέλεια ούτε ιδανικά

Μόνο κάποιες στιγμές

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/07/2017